برخی از جنایات هولناک مسیحیان
به گزارش ادیان نیوز، مسیحیان در طول سالیان متمادی به اندازه‌ای بر صلح‌طلب بودن خود و خون‌ریز بودن مسلمانان تأکید کرده‌اند که گویی واقعیت نیز همین بوده است؛ اما تاریخ نشان می‌دهد که نه‌تنها چنین نظری صحیح نبوده بلکه برعکس این قضیه، از اسناد تاریخی برداشت می‌شود؛ یعنی درواقع باید اسلام را دین صلح و مسیحیت (از نوع تحریف یافته اش) را دین ظلم و خونریزی معرفی کرد.دریکی از صفحه‌های چت مجازی از فردی فرانسوی به گمان اینکه وی مسیحی است، خواستم طریقه مسیحی شدن را به من یاد دهد. هدف من این بود که با نحوه جذب مسیحیان آشنا شوم. وی از من پرسید که چرا می‌خواهی مسیحی شوی؟ در جواب وی گفتم که چون اسلام دین خشونت است. این شخص مسلمان و آگاه فرانسوی پس از شنیدن این جواب از من، به ظلم‌های کثیر مسیحیان نسبت به مردم جهان به خصوص مسلمانان اشاره‌کرده و گفت حقیقت این است که مسیحیت دین خشونت است، نه اسلام. یکی از استدلال‌هایی که این مسلمان فرانسوی برای اثبات مدعای خود ذکر کرد، این بود که مسیحیان بگویند که جنگ‌های صلیبی را چه کسانی به راه انداختند؟ و اینکه در همین جنگ‌های جهانی کدام گروه دست به جنایت ضد انسانی زدند؟ تاریخ گواهی می‌دهد که مسیحیان این مدعیان صلح و دوستی، جنایات زیادی را در طول جنگ‌های صلیبی علیه بشریت مرتکب شدند. ویل دورانت دراین‌باره چنین نوشته است: «چیزهاى بدیعى از هر سو به چشم می‌خورد گروهى از مسلمانان را سر از تن جدا کردند… گروهى دیگر را با تیر کشتند یا مجبور کردند که از برج‌ها خود را به زیر افکنند، پاره‌ای را چندین روز شکنجه دادند و آنگاه سوزانیدند در کوچه‌ها توده‌هایی از کله و دست و پاى کشتگان دیده می‌شد».[۱]
گوستاولوبون درباره ظلم‌هایی که مسیحیان در حق مسلمانان مرتکب شدند چنین می‌نویسد: «بعد از یک چنین قتل عامى… شاید تاکنون هیچ از بی‌رحم‌ترین و وحشی‌ترین کشور گیران عالم، دامن خود را به آلوده به چنین بلکه قتل عامى نکرده باشند براى اندلس جاى بسى تأسف است که سه میلیون نفوسى که در حقیقت روح ترقیات علمى و صنعتى مملکت بودند از کشور اخراج شدند و محکمه مذهبى آنان را به قتل یا نفى بلد محکوم نمود».[۲] اگرچه این وقایع همه حاکی از جنایات مسیحیان بر علیه مسلمانان است ولی ممکن است کسی اشکال کند که در جنگ همه‌ی این امور امری طبیعی بوده و بگویند اگر سپاه مسلمانان را نمی‌کشتند خود کشته می‌شدند. واقعیت این است که مسیحیان بر علیه غیرنظامیان، غیرمسلمانان و حتی کودکان نیز مرتکب جنایات بسیاری شدند.
ویل دورانت در نوشته‌های خود به مطلبی اشاره می‌کند که اوج رذالت و ظلم سپاهیان مسیحی را نشان می‌دهد. وی می‌گوید نه‌تنها مسلمانان مورد ظلم مسیحیان قرار گرفتند، یهودیان آلمان و حتی خود مسیحیان مورد هجوم این قوم یاغی قرارگرفته و مسیحیان در اوج پستی به هیچ‌چیز ارزشی قائل نشده و حتی نوامیس یهودیان و مسیحیان را مورد تعرض قراردادند. وی چنین می‌گوید: «همین گروه بی‌نظم و ترتیب بودند که اغلب به یهودیان آلمان و بر هم هجوم بردند، به تقاضاهاى مردمان و کشیشان محل هیچ‌گونه ترتیب اثرى ندادند و شهوت و خونریزى را در جامه دین‌داری پنهان ساختند و چند صباحى بدل به جانوران درنده شدند… به چپاول مزارع و خانه‌هایی که در سر راه آن‌ها قرار داشت دست زدند، دیرى نپایید که هتک ناموس نیز بر تاراج اموال افزوده شد».[۳]
مسیحیان علاوه بر اینکه به کشتن نظامیان مسلمان و هتک حرمت نوامیس و شهوت‌رانی علیه یهودیان آلمان و برخی مسیحیان اکتفا نکرده، بلکه نهایت خون‌خواری خود را با جنایت شدید خود علیه زنان و کودکان به نمایش گذاشتند. ویل دورانت از فجایع ضد بشری چنین حکایت می‌کند: «زنان را به ضرب دشنه به قتل می‌رساندند، ساق پاى کودکان شیرخوار را گرفته به زور آن‌ها را از پستان مادرانشان جدا ساخته به بالاى دیوارها پرتاب می‌کردند یا با کوفتن آن‌ها به ستون‌ها گردنشان را می‌شکستند و چطور هفتاد هزار مسلمانى که در شهر مانده بودند به هلاکت رسیدند».[۴]
آری آن دوست عزیز فرانسوی خوب گفت که مسیحیان به‌واقع ظالمان تاریخ هستند. کسانی که حتی به کودکان بی‌گناه رحم نکرده و آنان را چنین بی‌رحمانه کشتند، چگونه می‌توانند ادعای صلح کنند؟
پی‌نوشت:
[۱]. ویل دورانت، تاریخ تمدن، عصر ایمان «بخش دوم» ترجمه ابوالقاسم طاهرى، تهران، انتشارات علمى و فرهنگى، ۱۳۷۱، همان ص ۷۹۲
[۲]. گوستاولوبون، تمدن اسلام و غرب، ترجمه محمدتقى فخر داعى، تهران: بنگاه مطبوعاتى علمى، ۱۳۳۴، ص ۳۳۷- ۳۳۸
[۳]. ویل دورانت، تاریخ تمدن، ص ۷۸۸
[۴] ویل دورانت، تاریخ تمدن، ص ۷۹۲
منبع: ادیان نت