سیماى یهود در ادب منظوم پارسى‏ (از سده سوم تا سده هفتم ه.ق)

چکیده :

بررسى آثار منظوم ادب پارسى در ارتباط با یهودیان، گذشته از این که ما را با نحوه‏ ى تفکر شعرا و سخنوران در مورد یک گروه اقلیت فکرى و مذهبى آشنا مى ‏کند، مى‏ تواند ما را به درک بهتر اوضاع زندگى یهودیان آن دوره‏ ها رهنمون سازد.

آثار این بزرگان که در واقع، بخش مهمى از هویت ملى و فرهنگى ما را تشکیل مى‏ دهد، ارزش زیادى در درک صحیح الگوهاى رفتارى دارند. داشتن تساهل و تسامح در برخورد با افکار و عقاید مخالف فکرى و مذهبى، پرهیز از جزم‏ اندیشى و اختلافات فرق ه‏اى و عقیدتى و هم‏چنین پرهیز از ظاهربینى و درک حقیقت موجود در هر دین و آیینى اساس فکر و اندیشه‏ ى پدیدآورندگان این آثار است.

کلیدواژه : ایران؛ یهودیان؛ ادب پارسى؛ مذهب؛ بنى اسرائیل؛ جهود