خبری تحلیلی ردنا (ادیان نیوز)
آخرین اخبار ادیان ایران و جهان، خبرهای دینی ارامنه زرتشتیان کلیمیان شیعه اقلیت‌های دینی و مذهبی و فرقه‌ها جریان‌‌های دینی

کسانی که مشکل آخرت دارند وقتی سخن دین را می‌شنوند مشمئز می‌‌شوند

به گزارش ادیان نیوز، حضرت آیت‌الله جوادی آملی در سلسله جلسات درس تفسیر خود در تفسیر آیات ۴۱
تا ۴۷ سوره «زمر» روز دوشنبه، ۱۷ آذر ماه، بیان کرد: اگر موت و فوت دو قسم
دارد یک قسم کامل که همان موت و فوت است و قسم دیگر که نیمه کامل و حالت
خواب است. گرفتن جان انسان توسط خداوند همه دو قسم دارد. یکبار خداوند
مستقیماً و بالمباشره جان انسان را می‌گیرد یکبار هم غیر مباشر جان انسان
را می‌گیرد. بنابر این سه طایفه از آیاتی که در قرآن کریم در این باره بیان
شده است را می‌توان بر همین اساس تبیین کرد یعنی آنجایی که آمده ‌است
فرستادگان خداوند جان انسان را می‌گیرد و همچنین آنجایی که می‌فرماید ملک
الموت جان انسان را می‌گیرد از آن قسم است که خداوند جان انسان را غیر
مستقیم می‌‌گیرد، این‌ها کسانی هستند که از دنیا به آخرت می‌روند. اما
آنجایی که می‌فرماید «الله یتوفی الانفس» به این معناست که خداوند خودش به
طور مستقیم جان انسان را می‌گیرد و معلوم می‌شود این مخصوص کسی است که مرگش
از غیر خدا به خداست، انقطاع از ما سوی الله به الله است.

وی
افزود: حالت منام حالت مرگ نیست و حالت نوم هم نیست. به نظر استاد ما علامه
طباطبایی بیشتر حالت‌هایی که از امام حسین (ع) در روز عاشورا نقل می‌کنند
در حالت منام بوده است و خواب نبوده است. اینکه در بین راه استرجاع فرمود و
فرمود: «انا لله و انا الیه راجعون» و علی ابن الحسین فرمود چرا استرجاع
فرمودید و حضرت بیان کرد که به من گفتند این قافله را مرگ تعقیب می‌کند این
حالت امام حسین (ع) حالت منامیه بود این طور نبود که امام در حالت خواب
باشد آن هم بر روی اسب. حالت منامیه همان حالت کشف و شهود است مثل حالت
خواب است که وضو باطل نمی‌شود و انسان بیدار است و انسان چیزهایی را
می‌بیند که دیگران نمی‌بینند و چیزهایی می‌شنوند که دیگران نمی‌شنوند و این
حالت امام حسین (ع) در روز تاسوعا و عاشورا وجود داشت.

آیت‌الله
جوادی آملی عنوان کرد: خداوند در این آیات و آیات قبل معیار شرک و کفر را
بیان کرد و بعد از بیان مسئله آخرت بیان فرمود آن‌هایی که مشکل آخرت دارند
وقتی سخن دین را می‌شنوند مشمئز می‌‌شوند «وَإِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ
اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَهِ وَإِذَا
ذُکِرَ الَّذِینَ مِنْ دُونِهِ إِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ؛ و چون خدا به
تنهایى یاد شود و نامى از معبودان اهل شرک به میان نیاید، دل‌های کسانى که
آخرت را باور ندارند، به تنگ می‌آید و می‌رمد و چون کسانى که جز اویند یاد
شوند، ناگهان آنان شادمان می‌گردند» و چون آن‌ها به آخرت کاری ندارند و
می‌خواهند که انسان آِزاد و رها باشد و هر کاری که می‌خواهد انجام دهد وقتی
سخن از غیر خدا باشد خوشحال و شادمان می‌شوند.

وی بیان کرد: خداوند
در ادامه می‌فرماید: «قُلِ اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ
عَالِمَ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَهِ أَنْتَ تَحْکُمُ بَیْنَ عِبَادِکَ فِی
مَا کَانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ؛ بگو: خداوندا، اى پدیدآورنده آسمان‌ها و
زمین، اى داناى نهان و آشکار، تو میان بندگانت درباره آنچه بر سرش اختلاف
دارند، داورى خواهى کرد» این بت‌ها که شما فکر می‌کند کارهای شما دست آنان
است که کاره‌ای نیستند. چرا که آن‌ها نه علم دارند و نه ملک و چون این طور
نیستند توانایی شفاعت شما را نیز ندارند. چون خداوند فاطر است، ملکوت به
دست اوست، عالم است، و خلاصه همه چیز در درست او از این بت‌ها بدون اجازه
پروردگار کاری ساخته نیست و همان طور که بیان شد در بحث شفاعت نیز هیچ کاری
از آن‌ها بر نمی‌آید. چون همه کاره خداوند است کرسی قضاوت نیز در دست
اوست. دلیل اینکه فاطر، خالق و قدرت قبل از علم ذکر شد این است که ما قبل
از اینکه به علم خداوند پی ببریم به فاطر بودن و خالق بودن و قادر بودن او
پی می‌بریم، این جهان منظم را یک مبدآ ناظم و عالم آفریده است پس اولین
چیزی که می‌بینیم قدرت او برای خلق است سپس به علم او برای نظم پی می‌بریم.

این
مفسر قرآن کریم بیان کرد: یکی از بهترین ادله معاد این است که اختلاف در
فکر‌ها، طبیعت‌ها، منش‌ها و روش‌ها در عالم زیاد است، برخی از این اختلافات
ممکن است در دنیا حل بشود اما اکثر اختلافات فکری حل شدنی نیست یا باید
بگوییم که عالم پوچ است و جایی نیست که این اختلاف حل بشود که این باطل است
یا باید بگوییم جایی وجود دارد که این اختلافات به اتفاق بر می‌گردد و حق
روشن می‌شود و بالاخره باید یک صحنه‌ای باشد که این همه اختلاف در حق روشن
شود. حتی در زمان ظهور حضرت هم این اختلافات حل شدنی نیست چرا که برخی در
آن وقت هم تمرد می‌کنند و در مقابل ایشان می‌ایستند و ایشان را شهید
می‌کنند. یکی از اسامی روز قیامت حق است «رَبَّنَا إِنَّکَ جَامِعُ
النَّاسِ لِیَوْمٍ لاَّ رَیْبَ فِیهِ؛ ای پروردگار ما، تو مردم را در آن
روزی که هیچ شکی در آن نیست» لاریب فیه یعنی اینکه هیچ شکی در آن نیست و
همچنین اینکه آن روز روزی نیست که در آن شکی وجود داشته باشد و هیچ کس در
آن روز شک نمی‌کند که آیا این حق است یا نه و اختلاف هم نمی‌کند این مسئله
ضروری است. بعد می‌فرماید هیچ کس نمی‌داند آنجا چه خبر است نه تبهکاران و
نه پرهیزکاران می‌دانند که آنجا چه خبر است. نه پرهیزکاران می‌دانند که
آنجا چه ساخت و سازی است و نه تبهکاران می‌دانند که آنجا چه سوخت و سوزی در
کار است «فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِیَ لَهُم مِّن قُرَّهِ
أَعْیُنٍ؛ و هیچ کس از آن مایه شادمانی خبر ندارد که به پاداش کارهایی که
می‌کرده». از حضرت رسول اکرم نیز نقل شده است که آنجا مطلبی است که نه چشمی
آن را دیده است و نه گوشی آن را شنیده است و نه در قلب کسی خطور کرده است.

وی
ادامه داد: خداوند سپس در آیه بعد فرمود:‌«وَلَوْ أَنَّ لِلَّذِینَ
ظَلَمُوا مَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ
مِنْ سُوءِ الْعَذَابِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَبَدَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ
مَا لَمْ یَکُونُوا یَحْتَسِبُونَ؛ و آنان که ستم کرده‌اند اگر همه آنچه را
که در زمین است و مانند آن را با آن مالک باشند [در] روز قیامت آن را براى
رهایى خود از عذابِ سخت خواهند داد و از جانب خدا آنچه گمانش را نمی‌کردند
براى آنان نمایان می‌شود» از بس که این صحنه شدید است این‌ها هیچ وقت فکر
نمی‌کردند این چنین خبری است و به ذهن کسی نمی‌آمد که اصلاً چطور سوخت و
سوز است که انسان خودش گر می‌گیرد و هیزم نسوز می‌شود، یعنی انسان مانند
درخت نسوز می‌شود که او را با آتش آبیاری می‌کنند. اسرار قیامت به ذهن
نمی‌آید اما آنچه می‌توان از آیات و روایات استفاده کرد این است که این
جهنم را می‌آورند این جهنم منقول است این جهنم طوری است که از چند فرسخ
وقتی جهنمی و تبهکار را می‌بیند نعره می‌زند. این‌ها مجاز نیستند بلکه
حقیقت هستند. سپس خداوند در آیه بعد می‌فرماید:‌ «وَبَدَا لَهُمْ
سَیِّئَاتُ مَا کَسَبُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ؛
زشتى گناهانى که مرتکب شده‌اند، برایشان آشکار می‌شود، و عذاب‌های روز
قیامت که به مسخره می‌گرفتند بر آنان فرود می‌آید» ما به واقع اگر با این
آیات حتی برخود اخلاقی هم داشته باشیم رستگار دنیا و آخرت خواهیم بود چه
برسد که بخواهیم با این آیات برخورد معرفتی داشته باشیم.

منبع : شفقنا

گفت‌وگو درباره مطلبی که خواندید

آدرس ایمیل شما منتشر نمی‌شود.