لنگان لنگان به سمت برابری می‌رفتیم که پایمان قطع شد
بیداد افسردگی در افغانستان؛
جوانان افغان معتقد هستند که لنگان لنگان تازه به سوی آینده‌ای بهتر، کار، تحصیلات، حقوق برابر و جامعه‌ای دموکراتیک شروع به راه رفتن کرده بودند اما همینکه راه افتادند پای آنها قطع شد و امیدشان را از دست دادند. همه جوانان در رده سنی پایین از نظر روانی آسیب دیده‌اند.
به گزارش ردنا (ادیان‌نیوز)، دوربین روی تن مچاله او مکث می‌کند. طوری خوابیده که صورتش پیدا نباشد. با این حال زنجیر نقره‌ای دور دستش از دور هم پیداست.
او یکی از صدها جوان افغان است که این روزها سرو کارش به شفاخانه صحت روان بلخ افتاده است. جامعه افغانستان این روزها روزگار سختی را پشت سر می‌گذارد و در این میان جوانان به دشواری می‌توانند پذیرای حضور طالبان در قدرت باشند. آنها به سبک زندگی دیگری خو کرده بودند و رویاهای متفاوتی در سر می‌پروراندند.
بازگشت طالبان به قدرت پس از ۲۰ سال، افغان‌ها را با چالش‌های زیادی از جمله مسائل اقتصادی و احساس عدم امنیت روبرو کرده است.
«همه جوانان در رده سنی من از نظر روانی آسیب دیده‌اند»
فریدون رادفر همیشه دلش می‌خواست در یک نهاد دولتی در افغانستان کار کند، اما بازگشت طالبان به قدرت در سال گذشته باعث شد که این جوان ۲۳ ساله بیشتر اوقات خودش را در اتاق حبس کند.
رادفر در شش ماه اخیر با افسردگی دست و پنجه نرم کرده است، او بیشتر وقت خود مشغول کتاب خواندن است و به سختی از اتاقش بیرون می‌رود.
وی می‌گوید: «[جوانان افغان] لنگان لنگان تازه به سوی آینده‌ای بهتر، کار، تحصیلات، حقوق برابر و جامعه‌ای دموکراتیک شروع به راه رفتن کرده بودند اما همینکه راه افتادند پای آنها قطع شد و امیدشان را از دست دادند. همه جوانان در رده سنی من از نظر روانی آسیب دیده‌اند.»
افزایش قابل توجه مراجعان به بخش عاجل در شفاخانه صحت روان
حفیظ الله محبی، رییس شفاخانه صحت روان بلخ نیز تاکید دارد: «پیش‌تر در دوره جمهوریت [دوران ریاست‌جمهوری اشرف غنی] روزی ۳۰ تا ۴۰ نفر مراجع بخش عاجل داشتیم اما این رقم حالا به روزی ۱۲۰ تا ۱۳۰ نفر رسیده است.»
اسدالله ضیاء، روان درمانگر است. وی می‌گوید: «بیشتر بیمارانی که به ما مراجعه می‌کنند می‌گویند تصمیم‌گیری برای رفتن به جلسه‌های روان درمانی برای آنها بسیار سخت بوده است. حتی برخی می‌گویند آنها چند بار هم به اینجا آمده‌اند و باز برگشته‌اند زیرا نمی‌توانند راز خود را برای کسی بیان کنند. در جامعه ما هیچکس اطلاعات درستی از روان درمانی ندارد و مشکل دیگر این است که مردم ما به روان درمانی اعتقادی ندارند و فکر می‌کنند روان درمانی آنها را درمان نمی‌کند.»
فقدان شغل و احساس ناامنی از عوامل اصلی افزایش افراد مبتلا به افسردگی در افغانستان است
دکتر هارون نیکزاد، روانپزشک نیز درباره روند رو به افزایش شیوع افسردگی در میان نسل جوان افغان می‌گوید: «فقدان شغل و احساس ناامنی از عوامل اصلی افزایش تعداد بیماران به ویژه افراد مبتلا به افسردگی در افغانستان است. بیشتر افرادی که از افسردگی و مشکلات روانی شکایت دارند، جوانان هستند، زیرا آنها با مشکلات مختلف دست و پنجه نرم می‌کنند. از نداشتن شغل گرفته تا ناامنی و بلاتکلیفی. نتیجه اینها هم می‌شود ابتلا به افسردگی و مشکلات روحی دیگر.»
