حقوق اقلیت‌ها
ادیان نیوز: حقوق اقلیت‌ها از جمله مسائل مهم و چالش برانگیز مطرح ذیل حقوق بشر است. جمهوری اسلامی ایران از جمله کشور‌هایی است که برخی از معاهده های بین المللی مربوط به حقوق بشر را امضا کرده و متعهد به اجرای آن شده است. یکی از این معاهده ها، معاهده بین المللی رفع هر نوع تبعیض نژادی است که در سال ۱۹۶۹ به امضا حدود ۱۵۰ کشور از جمله ایران رسید. این دولت ها متعهد شده اند سیاست هایی را دنبال کنند که هدف آن از بین بردن تبعیض نژادی و حمایت از گروه های قومی ای است که در معرض آسیب قرار دارند. در میان انواع زمینه‌های تبعیض چند مورد همچون: قومیت، نژاد، زبان و مذهب به طور خاص می‌توانند در رابطه با اقلیت‌ها قرار گیرند. لازم به ذکر است که در مورد تبعیض مذهبی، می‌توان به تبعیض بر بنیان مذهب و نیز تبعیض در حقوق مذهبی افراد اشاره کرد. این تبعیض‌ها از جمله اموری است که می‌توان آن‌ها را در دنیای غرب به وضوح دید.نظام اجتماعی اسلام بر پایه‌ی مساوات و برابری استوار است. در دیدگاه اسلام برتری انسان‌ها نسبت به یکدیگر بر اساس تقوا و پرهیزکاری است.[۱] لذا صرف برابری که در مفاهیم دموکراسی به عنوان اصلی ضروری می‌باشد،از منظری فراتر(توجه به تقوا) در مکتب اسلام وجود دارد. دین مترقی اسلام از چهارده قرن پیش شعار آزادی، برادری و برابری را سر داده است. جمهوری اسلامی ایران هم که بر پایه آموزه‌های اسلامی بنا گردیده، از این مبانی بهره جسته است. از جمله مواردی که این مبانی ظهور و بروز یافته، می‌توان به قانون اساسی اشاره نمود؛ بر اساس اصل نوزدهم قانون اساسی: «مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساوی برخوردارند و رنگ ، نژاد ، زبان و مانند این ها سبب امتیاز نخواهد بود.»
اصل دیگری که در اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن تأکید شده و از اصول مسلم حقوق اسلامی است، اصل آزادی است که در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در مواد بسیاری بر این امر تأکید شده است. هر چند در حدود و اشکال آن اختلافاتی با دیدگاه جوامع غربی وجود دارد.
در اصل ۱۲ آزادی عقیده و انجام اعمال مذهبی سایر مذاهب اسلامی پذیرفته شده است.[۲]
در اصل ۱۳ هم آزادی عقیده و انجام مراسم دینی اقلیت های مذهبی شامل زرتشتی، کلیمی و مسیحی را به رسمیت شناخته است. البته در اصل ۱۴ علی رغم اینکه بیان می دارد که دولت جمهوری اسلامی ایران و مسلمانان موظفند نسبت به افراد غیر مسلمان با اخلاق حسنه و قسط و عدل اسلامی عمل نمایند در عین حال این امر را ذکر می کند که این امتیازات و آزادی ها تا هنگامی است که اینان بر ضد اسلام و جمهوری اسلامی ایران توطئه و اقدام نکنند.
اما علی رغم این همه امتیازات و آزادی ها، که جمهوری اسلامی ایران برای اقلیت های مذهبی قائل شده، شاهد هستیم که مجامع بین المللی هر از چند گاهی ایران اسلامی را به نقض حقوق بشر از جمله نقض حقوق اقلیت های مذهبی محکوم می کنند که غالباً این مسئله در مورد فرقه ضاله بابیه و بهائیه است. ولی بر کسی پوشیده نیست که حزب و دسته باب و بهایی، یکی از دسته‌جات سیاسی مزدوری است که در قرن اخیر در هند، ترکیه و ایران بخصوص فلسطین و سایر کشورهای اسلامی و خاورمیانه ابزار اجرای سیاست ها و جاسوسی برای دول استعمارگر شد و همواره تحت الحمایه آن دول، مشغول خیانت به شرق عموماً، و ملت ایران و دین اسلام خصوصاً بوده و هستند.ابزار دست غرب بودن این گروه و در مقابل اجازه ندادن جمهوری اسلامی ایران به ادامه فعالیت این دسته، سبب شده که مسأله حقوق اقلیت‌ها برای مجامع بین‌المللی حقوق بشر تا به این اندازه مهم و حیاتی شود!
در نهایت این نکته قابل ذکر است که دین مبین اسلام از چهارده قرن پیش حقوق انسان و اقلیت‌ها را پیش بینی نموده و به تبع جمهوری اسلامی ایران نیز از این آموزه‌ها پیروی کرده است. امید است که که اندیشمندان و متخصصان این حوزه، به بازخوانی این مفاهیم و آموزه‌ها بپردازند تا نه تنها در برابر هجمه‌های حقوق بشری دفاع کنیم بلکه به مبانی تئوریک و ایدئولوژیک غرب ایراد وارد نماییم.
[۱]«یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثى وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ» حجرات/۱۳
[۲]اصل ۱۲ قانون اساسی:«دین رسمی ایران اسلام و مذهب جعفری اثنی عشری است و این اصل الی الابد غیر قابل تغییر است و مذاهب دیگر اسلامی اعم از حنفی، شافعی، مالکی، حنبلی و زیدی دارای احترام کامل می باشند و پیروان این مذاهب در انجام مراسم مذهبی طبق فقه خودشان آزادند.»
منبع: پایگاه پژوهشی تحلیلی راهبردی