ویژگی افراد عاقل در کلام امیرالمومنین(ع)
. روش و آیین زندگی اش بر اساس دین خداوند است، اخلاقش بر پایه ی بردباری و حلم است.
. از روی فکر و اندیشه سخن می گوید و نظر می دهد.
. تا آنگاه که مورد سؤال واقع نشده است، پاسخ نمی دهد.
. اگر لب به سخن باز کند، پخته و به حق سخن می گوید.
. اگر سخن یا مطلبی را بشنود در آن دقت می کند، پس اگر ارزشمند بود آن را حفظ می کند وگرنه آن را فراموش می کند.
. اگر خبری را بگوید، راست می باشد و به قول خود وفا می کند.
دسته ی دوم انسان های احمق می باشند که ویژگی های آنان چنین است:
.
اگر در برابر خطر قرار گیرند و یا در شرف از دست دادن منفعتی باشند و به
آنها هشدار داده شود، به جای آنکه پند گیرند و بیدار شوند، غفلت می
کنند و در لحظه ای که باید هوشیار باشند، غافلاند.
. اگر در جایگاه و یا عمل ارزشمندی قرار بگیرند رهایش می کنند.
.
اگر در اثر نادانی به مشکلی برخورد کنند بیشتر در جهل و ناآگاهی فرومی
روند و به جای اینکه اندیشه ای برای رفع آن نمایند و اگر خبر دروغی را
بشنوند در صحت آن دقت و کنکاش نمی کنند.
امیرالمؤمنین علی (علیه
السلام) پس از آن در مورد ویژگی های افراد فاجر و بدکار بیان داشته اند:
وَ الفاجِرُ اِن اِئتَمنتَهُ خانَکَ، وَ اِن صاحَبتَهُ شانَکَ وَ اِنَ
وَثَقَت بِهِ لَم یَنصحُک:
. اگر به او اطمینان نمایی، خیانت می کند.
. اگر با او رفاقت و دوستی نمایی، آبرویت را می برد .
. اگر با او مشورت نمایی، خیرخواه خوبی برای تو نمی باشد.
……………………………………………………………………..
پی نوشت ها:
۱- علامه مجلسی، بحارالانوار، ج ۷۰: ۹.
۲- شیخ صدوق، حضال: ۹۱.
۳- ناطقی، نقش دین در سلامت جامعه: ۶۹- ۶۷.
منبع : جهان نیوز