بررسی تکنیک مجاب سازی جسمی برای جذب عضو در فرقه ها/ تند دمی
به گزارش ادیان نیوز، رهبران و عضو یابان فرقه ها از روش های گوناگونی برای متقاعد کردن عضو جدید و جذب او به فرقه بهره می گیرند.با توجه به اینکه مطیع کردن اشخاص حتی با تهدید آنها به شدت مشکل به نظر می رسد؛ سوال این است که رهبران فرقه ها چگونه می توانند، با موفقیت از افراد سوء استفاده ذهنی کرده و آنها را همچون برده در اطاعت بلامنازع خود درآورند؟
تحقیقات میدانی و بررسی شیوه عملکرد فرقه ها، نشان داده که آنها ترکیبی از روش های مجاب سازی جسمی(فیزیولوژیک) و تکنیک های روانی(سایکولوژیک) را مورد بهره برداری قرار می دهند.
در تکنیک مجاب سازی جسمی، برای اینکه فرد سرسپرده فرقه و رهبران آن شود، او را تحت تمرینات فیزیکی طراحی شده، قرار می دهند و با برانگیختن واکنش های جسمی قابل پیش بینی و سنجش آن، عکس العمل به وجود آمده، در انطباق با منافع رهبران قرار می گیرد.
طی این یادداشت و چند بخش دیگر، شیوه های این نوع از مجاب سازی مورد بررسی قرار می گیرد. یکی از راهکارهای متداول در این تکنیک، که برای تولید احساس های ذهنی و فیزیکی به کار برده شده و به اعضای فعال در گروه ها نیز آموخته می شود، “تند دمی” یا “تنفس سریع” است.
در فرآیند “تنددمی”، هم زمان با اینکه فرد مشغول تنفس های زیاد و دم مکرر است؛ به داد و فریاد زدن و تکرار عبارات مشخص وادار می شود.
بر طبق این روش که در فرقه هایی مانند دراویش زیاد مورد استفاده قرار می گیرد، فرد باید در حالت خاصی مانند ایستادن قرار گرفته و حرکاتی مثل پرتاب مشت های گره کرده به هوا، را انجام دهد.
از دیدگاه پزشکی، فرادمی مداوم، در حالی که حجم زیادی از هوا به سرعت به ریه ها داخل و از آنها خارج می شود، سطح دی اکسید کربن را در جریان خون کاهش می دهد که منجر به قلیایی شدن خون می شود.
نتیجه این تغییرات، تولید سرگیجه و منگی خفیف و احساس شعف در وجود فرد بوده و در ادامه، وی قدرت تفکر و ارزیابی خود را از دست داده و برای پذیرش تلقینات و اعتقادات فرقه، در آمادگی نسبی قرار می گیرد.
شیادان و سوء استفاده گران فرقه ها، با آگاهی از آثار حاصل از تند دمی یعنی گیجی، احساسات غیر قابل کنترل، از دست دادن هوشیاری، سوزش و سفت شدن انگشتان دست و پا، افراد مورد نظر را به آزمایشگاه فرقه برده و آسیب های فراوان جسمی را برای او به ارمغان می آورند.
بر اثر تمرینات تند دمی، عضلات افراد گرفته شده و در برخی موارد غش کرده و به روی زمین می افتند. کادر فرقه با توجیهاتی غریب مانند: فرآیند “خرچنگ” یا “ماهی شدن”، فرد را فریب داده و او را در پروسه بازسازی فکری و مراحل عضویت در فرقه قرار می دهند.
رهبران فرقه ها، وضعیت هولناکی که برای افراد بعد از پشت سرگذاشتن روش های مجاب سازی جسمی، اتفاق می افتد، را به یک واقعه مثبت تعبیر کرده و این پیامدها را راهی برای یافتن روان واقعی و رسیدن به سعادت توجیه می کنند.
آنها برای آموزش روش های مجاب سازی، به مدرسه، دانشگاه یا کلاس آموزشی مراجعه نمی کنند؛ بلکه از طریق جلب اعتماد، تجربه، آزمایش و مشاهده عملکرد افراد، مهارت ویژه ای را برای سوء استفاده ذهنی از انسان ها به دست می آورند.
گفتنی است با توجه به اینکه، رهبران و دست اندرکاران فرقه ها هیچ وجدانی نداشته و به هیچ اصول اعتقادی و اخلاقی پایبند نیستند، و تنها هدف آنها کسب ثروت و ارضای حس خودخواهی رهبر فرقه است، هیچ نهایتی برای سوء استفاده ذهنی از افراد متصور نیستند و برای جذب اعضای جدید، به انواعی از روش‌های غیر انسانی، دست می زنند.
منبع: رهپویان هدایت