نقش زنان یهودی در مدیریت جامعه ایرانیان کلیمی

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، انتخابات هیأت مدیره‌ی انجمن کلیمیان تهران با حاشیه‌ها و بازتاب‌های متعددی همراه بود و هر فرد و گروهی در این میان با توجه به باورها و عقاید خود موضعی می‌گرفت و نظریاتی ابراز می‌کرد. اما آنچه که در این میان از توجه لازم برخوردار نشد، نقش زنان در جامعه ایرانیان کلیمی است.

معدود شعارهایی نیز که در رابطه با حقوق زنان مطرح شد، از چارچوب شعارهای سنتی و تکراری فراتر نرفت. عدم حضور فعال زنان در مدیریت جامعه‌ی ایرانیان کلیمی از دو جهت چشم‌گیر بود. نخست این که بی‌شک سهم زنان کلیمی در لیست کاندیداها (حدود ۴۰ نفر) باید بیش از چهار نفر می‌بود. آیا واقعاً ارزش اجتماعی و فرهنگی زنان جامعه‌ی ما به همین میزان (کمتر از ده درصد) است؟

عدم حضور فعال زنان و دختران جوان در انتخابات، بخش قابل توجهی از مسئولیت‌ را متوجه زنانی می‌کند که با وجود برخورداری از فرهنگ، تحصیلات، آگاهی اجتماعی و دانش لازم، برای ورود به این عرصه از حضور در انتخابات خودداری کرده‌اند. از سوی دیگر عدم حضور پررنگ جامعه‌ی زنان در ادوار قبلی هیأت مدیره انجمن و محدود شدن نقش زنان حاضر در هیأت مدیره‌ی انجمن کلیمیان به دبیری که شاید قرائت محترمانه‌تری از منشی‌گری است، سابقه‌ی ذهنی مناسبی برای زنان فعال نیافریده تا آنان بتوانند با ورود به عرصه‌ی مدیریت اجتماعی به دنبال حل مشکلات جامعه و به ویژه مسائل زنان باشند.

تا هنگامی که دختران و زنان جوان و تحصیل‌کرده‌ی جامعه‌ی ما به بهانه‌های مختلف مانند درگیری‌های شغلی و مشغله‌ی خانواده در عرصه‌ی فعالیت اجتماعی حضور فعال نیابند، حل معضلات مربوط به زنان در جامعه‌ی ما به رویا شباهت بیشتری خواهد داشت تا واقعیت. طبیعی است که اگر اعتقاد داریم نقش اساسی زن به عنوان انسانی دارای تمامی حقوق بشری باید مورد توجه قرار گیرد و این نقش فارغ از مسائلی مانند سن و طبقه اجتماعی، اقتصادی و وضعیت تأهل، یک نقش ذاتی است؛ تمامی زنان جامعه باید نقش خود را در این میان به عهده گیرند.

اما حتی تعداد اندک زنان حاضر در انتخابات نیز با تن دادن به تفکرات و چارچوب‌های مردسالارانه بیش از آن که به مسائل زنان تکیه کنند به مسائل دیگر پرداختند و برخی حتی برای معرفی خود از همسر و برادرانشان مدد گرفتند، که این شاید به نوعی پذیرش تعریف روابط براساس جنسیت و تأیید نقش پررنگ‌تر مردان باشد.

اما تا زمانی که ما زنان این جامعه، خود با احترام کامل به ارزش‌های توحیدی و الهی فرهنگ ایرانیان کلیمی به دنبال راه‌حل‌های منطقی و سازگار با فرهنگ‌مان برای مشکلاتمان نباشیم، در خطر در جا زدن در سنن قدیمی و تن دادن به ارزش‌های بیگانه با فرهنگ‌مان هستیم. تا زمانی‌که تنها سازمان فعال در زمینه‌ی مسائل بانوان در جامعه ما نقش فعال‌تری به خود نپذیرد، حرکت‌های زنان ما به صورت انفرادی و خودجوش کمک چندانی به حل مشکلاتمان نخواهد کرد و به نظر می‌رسد که اولین گام در حل مشکلات ما باید توسط خودمان برداشته شود.