معنا، معناگرایی و نظریه روابط بین الملل؛ چشم انداز تحقق رویکرد بومی ایرانی-اسلامی

نویسندگان: سید‌جواد صالحی – فریبرز ارغوانی پیرسلامی

نوشتار حاضر با هدف ترسیم رویکردی که معنا و معناگرایی را در کنار معنویت درنظرگرفته و درعین‌حال ظرفیت‌های ساختار فعلی روابط بین‌الملل را نیز نادیده نگیرد این سؤال را فراروی خویش می‌بیند که چگونه احیای معناگرایی در بستر نظریه‌پردازی، زمینه را برای برجستگی و لزوم کاوش در رویکرد بومی ایرانی ـ اسلامی فراهم می‌آورد؟ باعلم به این مسئله، مدعای اصلی آنست که با آغاز روند نقد مبانی مادی‌گرایانه نظریات جریان اصلی و فراهم‌شدن زمینه تنوع و تکثر، با استنتاج وجوه سلبی و ایجابی جریان‌های غالب نظری (جریان خردگرا، مکتب انگلیسی و انتقادی)، می‌توان به گزاره‌هایی دست‌یافت که مقوّم مبانی اولیه رویکردی جدید با نام «ایرانی ـ اسلامی» باشد. این مبانی با وجوه نهادی (قانون اساسی) و شخصیتی (آرای امام(ره)) بومی می‌شوند. 

کلید واژه: معناگرایی، روابط بین‌الملل، بومی‌سازی، رویکرد ایرانی ـ اسلامی.

معنا، معناگرایی و نظریه روابط بین الملل؛ چشم انداز تحقق رویکرد بومی ایرانی-اسلامی