تحلیل زیبایی شناختی بر سخن حضرت زینب(ع) «ما رایتُ اِلا جَمیلاً»

نویسندگان: فاطمه شفیعی – آرزو پایدار فرد    

چکیده :
زینب کبری در حوادث جان گداز کربلا، به مقام انسان کاملی می رسد که شهادت برادر بزرگوار و دیگر یاران را «زیبا» می خواند. ایشان حقیقت دین را شناخت اسمای حُسنای خداوند برای سلوک و وصال جمال مطلق الهی در واقعه کربلا می داند. در مقاله حاضر سعی شده است جایگاه و شخصیت حضرت زینب بر اساس آموزه های اسلامی و تعالیم قرآن، همچنین شناخت تفکر روشنگرانه ایشان با توجه به جمله حکیمانه «ما رایتُ الا جمیلاً» بیان گردد.
آنچه بیش از همه حائز اهمیت است علاوه بر ویژگی های شخصیتی ایشان، نگرش عمیق بانو درباره واقعه کربلا، به ویژه عاشورا و تبیین ماهیت موضوعاتی چون فتوت، نور و شهادت، حُسن، جایگاه عاشق و تجلی عشق در خطابه این بانوی گران قدر است. شیوه پژوهش، تحلیلی و تطبیقی می باشد و منابع به صورت کتابخانه ای و با استفاده از دیدگاه متفکران دینی و از منظر هنر اسلامی گردآوری شده است.

کلید واژه: حضرت زینب(س)، عاشورا، زیبایی‌شناختی