رسولان بی‌ایمان یا حواریون مؤمن؟
ادیان نیوز: در کتاب مقدس نسبت به شاگردان حضرت عیسی (علیه السلام) مطالبی ذکر شده است که نشان از بی‌ایمانی آنان دارد، درحالی‌که در منابع اسلامی از حواریون به‌عنوان افرادی باایمان واقعی یاد شده است.
به‌عنوان مثال در انجیل متی چنین آمده است: «پس عیسی او را نهیب داده دیو از وی بیرون شد و در ساعت آن پسر شفا یافت اما شاگردان نزد عیسی آمده در خلوت از او پرسیدند: چرا ما نتوانستیم او را بیرون کنیم؟ عیسی ایشان را گفت: به سبب بی‌ایمانی شما؛ زیرا هرآینه به شما میگویم اگر ایمان‌ِ به‌قدر دانه خردلی می‌داشتید. بدین کوه می‌گفتید ازاینجا به آنجا منتقل شو البته منتقل می‌شد و هیچ امری بر شما محال نمی‌بود.»[۱]
همچنین در انجیل لوقا، حضرت عیسی (علیه السلام) آنان را نفهم! خطاب می‌کند: «و اینک در همان روز دو نفر از ایشان می‌رفتند به‌سوی قریه‌ای که از اورشلیم به مسافتِ شصت‌تیر پرتاب دور بود و عِموآس نام داشت؛ و با یکدیگر از تمام این وقایع گفتگو می‌کردند؛ و چون ایشان در مکالمه و مباحثه می‌بودند ناگاه خودِ عیسی نزدیک شده با ایشان همراه شد. ولی چشمان ایشان بسته شد تا او را نشناسند… او به ایشان گفت: ای بی‌فهمان و سست‌دلان از ایمان آوردن به آنچه انبیا گفته‌اند. آیا نمی‌بایست که مسیح این زحمات را بیند تا به جلال خود برسد؟»[۲]
اما در منابع شیعی همان حواریون، افرادی با اخلاص و ایمان واقعی معرفی می‌شوند، قرآن کریم می‌فرماید: «فَلَمَّا أَحَسَّ عیسى مِنْهُمُ الْکُفْرَ قالَ مَنْ أَنْصاری إِلَى اللَّهِ قالَ الْحَوارِیُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ [آلعمران: ۵۲]؛ هنگامی‌که عیسى از آنان (مردم) احساس کفر (و مخالفت) کرد، گفت: کیست که یاور من به‌سوی خدا (براى تبلیغ آیین او) گردد؟ حواریان [شاگردانِ مخصوصِ او] گفتند: ما یاوران خداییم به خدا ایمان آوردیم و تو (نیز) گواه باش که ما اسلام آوردهایم». قابل‌توجه اینکه حواریون در پاسخ عیسى (علیه السلام) نگفتند ما یاور توییم، بلکه براى اینکه نهایت توحید و اخلاص خود را اثبات کنند و سخن آنان هیچ‌گونه بوى شرک ندهد گفتند: ما یاوران خداییم و آیین او را یارى مىکنیم و تو را بر این حقیقت گواه مىگیریم، گویا آن‌ها نیز احساس مىکردند که در آینده افراد منحرفى ادعاى الوهیت مسیح (علیه السلام) خواهند کرد و باید به آن‌ها دستاویزى نداد. ضمناً تعبیر به اسلام در آیه فوق دلیل بر این است که اسلام آیین تمام انبیاء بوده است.[۳]
یعنی همه انبیا الهی موحد بوده‌اند و هیچ‌گونه شرکی نسبت به خداوند متعال نداشتند، حضرت عیسی (علیه السلام) خطاب به شاگردانش می‌فرماید: «از روى حقیقت به شما مىگویم: اى گروه حوّاریان! به‌راستی‌که شما امروز در میان مردم چون زندگان در میان مردگان هستید، پس با مرگ زندگان، نمیرید.»[۴]
پی‌نوشت:
[۱]. متی ۱۷: ۱۸ -۲۰
[۲]. لوقا ۲۴: ۱۳ – ۲۶
[۳]. تفسیر نمونه، ج۲، ص: ۵۶۳
[۴]. تحف العقول، ترجمه حسن‌زاده، ص ۹۴۹
منبع: ادیان نت