آتش‌بازی در محاصره‌ی باروت

ردنا (ادیان نیوز) – محسن‌حسام مظاهری در یادداشتی تلگرامی نوشت؛ در شهری که اکثریت مردمان آن سنی‌مذهب هستند از یک هفته مانده به عید غدیر کل شهر با جملاتی پر می‌شود که کلمه به کلمه آن ندای انزجار از اهل سنت و کینه‌‌ورزی با آنان را پمپاژ می‌کند.

«فاروق اعظم امیرالمؤمنین است».

«صدیق اکبر امیرالمؤمنین است».

«فقط حیدر امیرالمؤمنین است».

«غدیر یعنی بیعت با علی‌بن ابیطالب».

… اینجا گنبدکاووس است. صدای ما را از شهری می‌شنوید که میدان ورودی آن میدان «امام علی» و پارک ورودی شهر «الغدیر» نام گرفته است. در گوشه به گوشه شهر حتی در میدان مرکزی آن ذکر «یاعلی» را در ابعادی چشم‌پرکن قرار دادند و در سنی‌نشین‌ترین منطقه‌ی آن تابلویی با متن «سلام بر مظلومه مادرم زهرا، اولین شهیده‌ی‌ راه علی» نصب شده است. این جملات و عبارات در طول کل سال به رخ سنی‌مذهبان این شهر کشیده می‌شود.

این برشی از یادداشت «در گنبدکاووس نفرت پمپاژ می‌کنند» است به قلم امین قره‌سوفلو در توصیف این روزهای شهر گنبدکاووس. یعنی منطقه‌ای که اهل سنتش دیدگاه‌های مذهبی معتدلی دارند و محبت اهل بیت و سرودن و خواندن اشعار در منقبت ایشان در آنجا ریشه‌دار است.

تبلیغیات مذهبی غلیظ شیعی در مناطق سنی‌نشین البته منحصر به گلستان نیست؛ چند سال پیش در سفر به زاهدان در کمال تعجب تصویری از واقعه غدیر در ابعاد بسیار بزرگ دیدم که بر کوه مجاور قبرستان شهر نقش بسته بود.

این‌که جریان‌های سنتی و هویت‌گرای شیعی به برجسته‌سازی مولفه‌های هویتی شیعه از طریق تبلیغات وسیع فرقه‌ای و تشدید تمایزبخشی با «دیگریِ» تاریخی امامیه یعنی اهل سنت بپردازند، طبیعی و قابل فهم است. منتها مروجان و بانیان و مشوقان این جریانات، گویا از این نکته‌ی راهبردی غافل اند که امتداد این مسیر لزوماً، همیشه و همه‌جا به نفع ایشان نیست و به تقویت شیعه نمی‌انجامد. تاریخ گواه است که کاشت نفرت و خشم، آن‌هم از جنس مذهبی‌اش، نوعاً با برداشت‌های خونین همراه است. سلاحی که خشابش در قم و تهران و اصفهان و کاشان پر می‌شود و در زاهدان و گرگان و سنندج و هرمزگان، در ظاهر اهل سنت را هدف گرفته، نهایتاً گلوله‌اش بر تن جامعه‌ی شیعه خواهد نشست. کسی که دورتادور خانه‌اش انبار باروت است، آتش‌بازی نمی‌کند. البته اگر عاقل باشد.