ضرورت بررسی علل گرایش مردم به عرفان‌های نوظهور
عضو انجمن جامعه شناسی ایران گفت: خود بسندگی وقتی حل می‌شود که علت و نیازی که باعث شده مردم به عرفان‌های نوظهور گرایش پیدا کنند و سنت‌های عرفانی خود را نادیده بگیرند، مشخص شود.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، آیدین ابراهیمی، عضو انجمن جامعه شناسی ایران در مورد خودیاری معنویت اسلامی در مواجهه با عرفان‌های کاذب با تاکید بر اینکه مواجهه ما با مدرنیته ساده انگارانه است، اظهار کرد: یعنی جهان جدید را با آن عمق و بینش فلسفی و اقتصادی که این جهان با جهان غرب ایجاد کرده نشناختیم.
وی با بیان اینکه مواجهه ما با واقعیت اولین قدم در خودبسندگی عرفانی است، افزود: سنت اجتماعی ما سنت دین است و این پتانسیل را دارد که دین به مثابه دال مرکز اخلاق جمعی بتواند انسانها را حول یکدیگر جمع کند و اخلاق شهروندی ایجاد کند.
ابراهیمی با بیان اینکه بحث فرقه‌های با ایجاد مدرنتیته، انقلاب صنعتی، مدیتیشن‌ها و معنویت‌های مدرن و ادعاهایی که اعلام می‌کردند دین بشریت ارایه می‌دهند شکل گرفت افزود: عرفان‌های نوظهور غیر مشخص بوده و حول محور مرید و مراد می‌گردند.
وی با بیان اینکه در مدرنیته عرفان مجال ظهور بیشتری پیداکرد، افزود: ادعای مدرنیته این بود که از دین افسون زدایی شده، و وقتی از دین افسون زدایی می‌شود یعنی ادیان قدرت جمع کردن افراد حول امر مقدس را ندارند و متولیان این ادیان به صرف توسل به آنچه در تاریخ و ادبیات نقل شده نمی‌توانند آنها را حول امر مقدس جمع کنند، چون بین الاذهانی ک بین مردم شکل میگیرد در حوزه اخلاق شهروندی تعریف شده و عرفان در اینجا کمک کننده به عرفان‌های نوظهور می‌شود.
وی در ادامه با بیان اینکه عرفان‌های نوظهور در جوامع غربی به عنوان پدیده اجتماعی قابل بررسی است، افزود: در دوران مدرنیته معنویت جدید مایک پدیده پسا رویدادی است، یعنی هسته اجتماعی‌مان تغییر کرد و نیاز به تشنگی نسبت به امور معنوی داریم.
مدرس دانشگاه و عضو انجمن جامعه شناسی ایران در تعریف دین گفت: دین مجموعه‌ای از مناسک و باورداشت‌هایی است که انسانها را حول امر مقدس در مکانی گرد هم جمع می‌کند.
وی ادامه داد: اگر از دین چنین تعریفی داشته باشیم در نوع گرایش به امر مقدسی فراتر از عینیات جامعه است و شهروندان را گرد هم می‌آورد، می‌توانیم دین تلقی کنیم.