چکیده :
مسئله غیبت حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ گسترهای فراخ از میراث مکتوب شیخ مفید (۳۳۶ یا۳۳۸ ـ ۴۱۳ ه . ق) را پر کرده و او کتابها و رسالههای متعددی در این باره نوشته و در هر یک از آنها مباحث مربوط به غیبت را مورد بررسی همه جانبه قرار داده است. در روزگار شیخ مفید، مباحث مربوط به غیبت هم از حیث ماده و موضوع و هم از حیث روش و شیوه دگرگون شده بودند.
در اواخر عصر او، مسأله عمر حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ در عرصه گفت و گو از غیبت داخل شده بود. وی در پاسخگویی به جمیع اشکالهایی که بر غیبت وارد میشد، شیوههای تازهای را از حیث علمی و بیانی پیش گرفت. الفصول العشره فی الغیبه جامعترین نوشتار شیخ مفید در موضوع غیبت است. گفتار حاضر، ترجمه بخشی از کتاب نظرات فی تراث الشیخ مفید تألیف سید محمدرضا حسینی جلالی است.
کلیدواژه : شیخ مفید ،غیبت و مهدویت ،الفصول العشره فی الغیبه