آشنایی با جریان موازی سلفیت تکفیری در شیعه

(جریان شیرازی ها)

به گزارش ادیان نیوز ٬ به موازات جریان‌های تکفیری منتسب به اهل سنت که آتش فتنه را به جان مسلمانان انداخته و پدیده اسلام‌هراسی را به نفع صهیونیست‌های مسیحی تقویت می‌کنند، جریان تکفیری دیگری؛ منتسب به اهل تشیع و مدعی مرجعیت نیز با اهانت به مقدسات اهل سنت و تبلیغ خرافه‌های مذهبی منتسب به شیعه به اختلاف‌افکنی بین شیعه و سنی و بهانه‌تراشی به سود تکفیری‌های سنی رو آورده‌اند که محوریت آن در بیت سیدصادق شیرازی مدعی مرجعیت شیعه قرار دارد. این جریان مشکوک که با گذشت زمان، وابستگی آن به استعمار پیر انگلستان، آشکارتر می‌گردد بدنبال توسعه نفوذ خود به هیأت‌های مذهبی و ترویج نوعی سکولاریسم می‌باشد. تشدید فعالیت‌های این جریان همزمان با راهبرد جهان غرب به بهره‌برداری از شکاف‌های قومی- مذهبی برای فتنه‌انگیزی در جهان اسلام و فرسایش توان مسلمانان و جلوگیری از احیاء تمدن اسلامی با به راه‌ انداختن آتش اختلافات درونی، انگیزه‌ای برای معرفی آن فراهم ساخته که این نوشتار بدنبال تأمین آن است.

شیرازی‌ها بازمانده خاندان معروف و شاخص فقاهت و مرجعیت در ۱۵۰ سال گذشته‌اند که شخصیت‌هایی چون آیت‌الله سیدحسن شیرازی معروف به میرزای شیرازی، صاحب فتوای مشهور تحریم تنباکو و آیت‌الله میرزا محمدتقی شیرازی رهبر مقابله با اشغال عراق توسط انگلیس را پرورش داده‌اند اما پس از فوت آیت‌الله سیدمهدی شیرازی، مرجعیت در این خاندان به بازیچه‌ای سیاسی تبدیل و به انحراف کشیده شد. سیدمحمد فرزند ارشد ایشان در دهه ۴۰ شمسی در عین نداشتن صلاحیت مرجعیت، ادعای مرجعیت نمود. این ادعا با مخالفت حضرات آیات سیدابوالقاسم خویی و سیدمحمود شاهرودی بزرگ مواجه و پا نگرفت. در عین حال با فوت سیدمحمد، برادرش سیدصادق همان مسیر را ادامه داد. این جریان جنگ با صدام را برادرکشی نامیده و مواضعی علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی اتخاذ کرده و برای پیشبرد اهداف سیاسی خود حتی از اهانت علیه مراجع گرانقدری چون آیات عظام بهجت، مکارم شیرازی، حسن‌زاده آملی، شهید مطهری و رهبر معظم انقلاب فروگذار نبوده‌ است. پایگاه اصلی سیدصادق شیرازی عراق بوده و مقلدین وی عمدتاً در کشورهای عربی و تعدادی در ترکیه می‌باشند. جالب این که شیرازی ها برخلاف داشتن ریشه‌ی ایرانی امروز مروج ناسیونالیسم عربی بوده و مدعی دفاع از اسلام عربی در برابر اسلام ایرانی هستند که برگردان همان اسلام صفوی مورد ادعای گروهک‌های بعثی و تکفیری امثال داعش می‌باشد.

این جریان علیرغم آشنایی با تاریخ و فضای جهانی که گویای سوءاستفاده دشمنان اسلام از اختلاف در بین مسلمانان است و اطلاع از آثار شکل‌گیری وحدت در جهان اسلام و روحیه جهادی در برابر بیگانگان برای صیانت از عزت اسلام و مسلمین، برخوردار از عملکرد مشکوکی است که بوی عمل به دستورات اتاق‌های فکر و ابسته به جهان غرب به‌ویژه انگلیس و آمریکا را برای پیاده‌سازی تز ((اختلاف‌ بیفکن، حکومت کن))، می‌دهد. اقدامات متفرقه افکنانه و مشکوک این جریان عبارتند از:

این جریان نه تنها اسلام عربی را مقابل اسلام عربی می‌گذارد، بلکه با اهانت به مقدسات اهل سنت و تشویق هواداران به سب و فحاشی علیه سه خلیفه و عایشه زوجه حضرت نبی، به احساسات مذهبی اهل سنت علیه شیعه دامن زده و در مقابل بزرگداشت هفته وحدت که از ۱۲ تا ۱۷ ربیع است، ایام ۹ تا ۱۵ ربیع‌الاول را هفته برائت نامیده است.

در حالی که اکثر مراجع بزرگ شیعه، اعمالی چون قمه‌زنی را شنیع و حرام دانسته و با آگاهی از قضاوت ناظران غیرشیعه به استفاده از زنجیر تیغ‌دار و راه رفتن روی خار و آتش و … عزاداران را از چنین اعمالی برحذر می‌دارند، جریان شیرازی مهمترین مصادیق بزرگداشت شعائر حسینی را در مواردی چون قمه‌زنی، استفاده از زنجیر تیغ‌دار و راه رفتن روی خار و آتش و … در مراسم عزاداری دانسته و تنها از هیأت‌هایی که به این اقدامات مبادرت می‌ورزند پشتیبانی مالی می‌کنند.

گرچه اولویت این جریان، نفوذ به بیوت مراجع و علماء دینی است ولی آنجا که از این خط بازمانده و نتوانند همراهی مراجع و علما را کسب کنند رو به هتاکی و بی‌اعتبارسازی آنان می‌آورند که حرمت‌شکنی علیه آیات عظام بهجت، مکارم و امام خامنه‌ای نمونه آن است. در عوض این جریان با برخی مدعیان مرجعیت مثل آقای صانعی روابط حسنه‌ای دارد.

جریان منتسب به آقای سیدصادق شیرازی، که مدیون شهرت نیاکان مبارزی چون میرزای شیرازی صاحب فتوای تنباکو و میرزامحمدتقی شیرازی رهبر مبارزه با اشغالگران انگلیسی در عراق بوده و به خط انگلیسی مذهب‌زدایی از سیاست وسکولاریسم آشنایی دارند، انحراف خود را در عرصه عمل از پیشینیان مبارز خویش با دفاع از جدایی دین از سیاست و همراهی با جهان سلطه برملا ساخته‌اند که موارد ذیل شاخص‌های این انحراف بزرگ است:

۱- این جریان در دوره سیدمحمد شیرازی علیرغم استقبال اولیه از حضرت امام خمینی(ره) در دوره تبعید به عراق و خواندن نمازجماعت پشت سر ایشان، پس از اطلاع از خط مبارزه و نظریه ولایت فقیه ایشان، به تدریج رابطه خود را با معظم له سرد و سرانجام تیره ساختند، به‌گونه‌ای که پس از استقرار سیدمحمد شیرازی در کویت او و حامیانش، حملاتی را علیه امام(ره) صورت داده و حتی مدعی تفسیق و تکفیر ایشان شدند.

این روند پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز ادامه داشت و علیرغم روشن بودن ماهیت صدام و حامیان شرقی و غربی او در جنگ ۸ ساله جریان شیرازی حتی پس از ورود به جمهوری اسلامی این جنگ را برادرکشی نامیده و با طرح نظریه ((ولایت شورای مراجع)) مقابل نظریه(( ولایت فقیه))، و حاکمیت ولی‌فقیه موضع‌گیری داشت که سیدصادق هم همان را ادامه داده است.

۲- ترویج اسلام خنثی و بی‌اثر و مبارزه با مبانی اسلام انقلابی و در رأس آن ارزشی‌های جهادی و شهادت که با توصیه علنی مداحان و هیأت‌های مذهبی به جمع‌آوری عکس شهدا و مسکوت گذاشتن مفاهیم جهاد و شهادت و اسم نیاوردن از شهیدان تجلی می‌کند. یکی از شروط این جریان در کمک‌هایشان به هیأت‌های مذهبی سخن نگفتن از شهید و شهادت می‌باشد. همچنین اعضاء وابسته به این جریان در سخنرانی‌های خود هیچ نامی از امام و رهبری نبرده و سکوت نسبت به سرنوشت انقلاب اسلامی را ترجیح می‌دهند.

۳- سکوت جریان شیرازی در برابر جنایات گروهک‌های تکفیری، اشغالگران غربی و جنایات رژیم صهیونیستی همراه با حمله حزب‌الله و سیدحسن نصرالله قهرمان مبارزه با سلطه صهیونیست‌ها بر سرزمین‌های اسلامی یکی دیگر از شاخص‌های تفکر سکولار این جریان انحرافی است که در مهمترین مسائل جهان اسلامی موضع انفعالی می‌گیرد.

جریان انحرافی شیرازی‌ها با در اختیار داشتن منابع مالی وسیع و حمایت دولت انگلیس و سرویس‌های اطلاعاتی برخی کشورهای عربی توان بالایی در ایجاد شبکه‌های اجتماعی مجازی و حقیقی دارد که در قالب‌های زیر پیاده شده است.

بهره‌برداری از عواطف و احساسات مذهبی یکی از شیوه‌های توسعه نفوذ این جریان است که با ارتباط‌گیری با هیأت‌های مذهبی، حوزه‌های علمیه، مداحان و طلاب و روحانیون و پیشنهاد کمک‌های مالی و حل مشکلات آنها دنبال می‌شود. هیأت‌ها و مداحانی که گرایش افراطی به تحریک احساسات و استفاده از شیوه‌های نامتعارف و جنجالی مثل قمه‌زنی و اهانت علیه مقدسات اهل سنت دارند، از جمله اهداف اصلی این جریان برای وصل به شبکه تبلیغی به‌شمار می‌آیند.

یکی از شبکه‌های فرهنگی و اجتماعی این جریان با تأسیس حوزه‌های علمیه و مراکز فرهنگی اجتماعی مثل کتابخانه و صندوق قرض‌الحسنه شکل گرفته که گفته می‌شود به ۱۰۰۰ مؤسسه در زمینه‌های مذهبی، مالی، اجتماعی، علمی و فرهنگی می‌رسد. تنها در داخل کشور ۱۷ حوزه علمیه و ۲۳ کتابخانه و دهها صندوق‌ قرض‌الحسنه در اختیار این جریان انحرافی می‌باشد.

بهره‌برداری از فضای مجازی و شبکه‌های ماهواره‌ای از جمله ویژگی‌های جریان شیرازی‌ها است که با سخاوت و حمایت انگلیس و سرویس‌های دول غربی تبدیل به شبکه‌‌ی گسترده و توانمندی شده است. این جریان با در اختیار داشتن دهها شبکه ماهواره‌ای و سایت اینترنتی تحت عناوین مقدسی چون شبکه جهانی امام حسین(ع)، شبکه جهانی چهارده معصوم، شبکه ماهواره‌ای فدک، شبکه ماهواره‌ای حضرت ابوالفضل، شبکه جهانی مرجعیت، شبکه القائم، سایت عقاید شیعه، سایت حرم امام‌ حسین(ع) و… به زبانهای فارسی، عربی، انگلیسی و ترکی و … فعالیت می‌کند. این شبکه‌ها در حالی با بهترین کیفیت اداره می‌شوند که رسانه‌های جمهوری اسلامی ایران تحت تحریم قرار داشته و حتی به شبکه قرآن جمهوری ا سلامی ایران اجازه فعالیت داده نمی‌شود. جالب اینکه شبکه فدک که توسط یاسرالحبیب داماد سیدمجتبی شیرازی اداره می‌شود در لندن قرار داشته و هیچ مزاحمتی از سوی انگلیس علیه آن صورت نمی‌گیرد.

نه تنها شبکه‌های ماهواره‌ای و سایت‌های اینترنتی این جریان بدون هیچگونه مزاحمتی با عناوین مذهبی فعال می‌باشند و انتقال پول به راحتی از طریق شبکه‌های بانکی کشورهای مختلف برای آنها مقدور است، عناصر اصلی شبکه‌های رسانه‌ای آنها در انگلیس مستقر می‌باشند. عناصر اصلی که در دامن  پیر استعمار مشغول فرقه‌سازی هستند، عبارتند از مجتبی شیرازی و یاسر الحبیب داماد وی که چند سال قبل، پس از اهانت به عایشه و مقدسات اهل سنت توسط عوامل پلیس کویت دستگیر و به اعدام محکوم اما با وساطت انگلیسی‌ها آزاد و به لندن منتقل و الا آن نه تنها شبکه ماهواره بلکه حوزه علمیه امامین العسکرین را هم در انگلیس مدیریت می‌کنند جالب‌تر اینکه او در لندن حسینیه‌ای نیز به اسم رسول اعظم راه‌اندازی و مراسم قمه‌زنی را روزهای تاسوعا و عاشورا با تأمین پلیس انگلیس در خیابان منتهی به این حسینیه ودر ملاء عام برگزار می‌کند. دولت انگلیس هم با اعزام تعدادی آمبولانس، مداوای مجروحان و عزاداران قمه‌زن را پشتیبانی می‌کند. همچنین این جریان علی‌رغم تندروی‌های مذهبی در کویت که در دوره راه‌اندازی هیأت خدام المهدی انجام می‌داد و الان هم در هیأت‌های خود دنبال می‌کند، هیچ محدودیتی برای تردد به کشور کویت ندارد که از همسویی عملکرد آن با خواسته‌های سرویس‌های امنیتی کشورهای عربی حکایت می‌کند.

جریان شیرازی‌ها که با ادعای مرجعیت سیدمحمد شیرازی و پس از مرگ او با سید صادق شیرازی شناخته می‌شود، گرچه به اعتبار نیاکان عالم و مجاهد آنان در بین بخشی از توده مردم در کویت، عراق و ترکیه شهرت یافته اما به صورت مشکوکی همسو با سلفیت تکفیری، بزرگنمایی اختلافات و شکاف بین شیعه و سنی را دنبال و از تندروی‌ها و خرافه‌هایی حمایت می‌کند که نتیجه‌آن کمک به پدیده شیعه هراسی است.

به علاوه دسترسی آسان این جریان به شبکه گسترده رسانه‌ای و ماهواره‌ای که به نام اهلبیت و شیعه، توهین علیه مقدسات اهل سنت را پیگیری می‌کند، نشان از انحرافی دارد که با سیاست جهان غرب و پیر استعمار برای فرسایش توان جهان اسلام با تحمیل تفرقه و ترویج کینه مذهبی هماهنگ است. این جریان نه تنها با رهبری و آموزه‌های انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی سر همراهی ندارد بلکه علیه چهره‌های بزرگ بیداری اسلامی مثل سیدحسن نصر الله نیز موضع داشته و همزمان چشم بر جنایات تکفیری ها در سوریه و عراق می‌بندد. آنچه بیشتر از همه عوامل این جریان را با شک و تردید جدی مواجه ساخته حمایت علنی انگلیس و میزبانی از بخش عمده رسانه‌ای و ماهواره‌ای آن در لندن می‌باشد که همراه با حضور عناصر کلیدی بخش تبلیغات جریان شیرازی‌ها یعنی سیدمجتبی شیرازی و یاسر الحبیب در لندن و توانایی تأمین هزینه‌های سنگین شبکه تبلیغی وابسته، تردیدی در حمایت غرب از آن باقی نمی‌گذارد.

دکتر رسول سنایی راد

منبع:  فتن