محرم فصل هویت شیعه
ادیان نیوز: زمانی که امام حسین (علیه السلام) مراسم حج خود را نیمه تمام گذاشت و وارد سرزمین کربلا شد، ندای شیعه را به گوش همگان رساند و ثابت کرد روز عاشورا تنها یک واقعه نیست، بلکه حضرتش با علم امامت خود کشتزار حیات تشیع را آبیاری کرده است. شیعه تاریخ خویش را با کربلا رقم می‌زند، از این رو در نزد او همیشه عاشوراست، هر زمینی کربلاست و هر ماهی محرم است. همیشه حسین (علیه السلام) بر ریگزارهای تفتیده کربلا شهید می‌شود، همیشه زینب پرده دورویی و تزویر را می‌درد و پیام آزادگی را به گوش همگان می‌رساند. محرم ماهی است که اعتبار خویش را از خون جوشنده اباعبدالله الحسین (علیه السلام) می‌گیرد، خون اباعبدالله به مردم اعتبار و هویت بخشیده است، بی‌حضور او زمان بی‌معناست. ملتی طی ۱۴۰۰ سال تاریخ یاد آن را نه در نهانخانه دل خویش، بلکه در همه زوایا و خبایای حیات خویش زنده نگه داشته است. در دورافتاده‌ترین روستاها و شهرها، در مجلس تذکر همه ساله خویش، ماجرا را بر شاهدان عرضه می‌کند. کسی به هیئت حسین (علیه السلام) و دیگری به کسوت یزید به میدان می‌آیند و تمامت هنر خویش را به کار می‌گیرند تا این رویداد شگفت تاریخی را عینیت ببخشند و به همگان بیاموزند که حسین (علیه السلام) چه کسی بود و یزید چگونه موجودی.[۱]
نکته‌ای که باید برای ما در آستانه ورود به محرم مهم باشد چگونگی بهره‌مندی از این فضاست. اگر سه بعد؛ فکر، عاطفه و رفتار را برای انسان قائل شدیم، و نیز اختیار مدیریت این ابعاد برای رسیدن به کمال نهایی که قرب الهی است را در دست او دیدیم به تبع آن می‌بایست برای مدیریت صحیح و کامل این ابعاد به دنبال راهی بود تا ضمن مستقیم بودنش به مثابه شاه‌راهی وسیع، کامل و جامع نیز باشد. کربلا همان مسیری است که بشر تشنه سعادت را به صورت کامل و در همه ابعادش سیراب می‌نماید.
در بعد فکری که منشأ عواطف و رفتار انسان در بسیاری از حوزه‌های زندگی است محرم تأثیر عمیقی بر مخاطب خود می‌گذارد. در این بعد می‌توان در نورانیت نگاه صادقانه امام حسین (علیه‌السلام)به عالم، فکر را نورانی و ملکوتی کرد به گونه‌ای که به درجه رضای الهی رسید و در جان آدمی توحید واقعی چنان به جوشش در آید تا درک کند که فریادرس و معبودی به جز آن یگانه نیست.[۲]
در بعد عاطفی کربلا میدان عظیمی است که در بیانش قلم‌های بزرگان شکسته است چه رسد به دیگران! کربلا دانشگاه مدیریت عواطف بر اساس خواست خداست! اثر محرم در این بعد تا آن‌جا می‌تواند باشد که شاگرد مکتب عاشورا را در کلاس محبت به خدا به درجه «والذین آمنوا اشدّ حبا لله» رسانده و در این رهگذر به گذر از هرچه غیر خداست، رهنمون سازد.[۳]
غیر معشوق اَر تماشایی بود
عشق نبود هرزه سودایی بود
عشق آن شعله ست کو چون بر فروخت
هر چه جز معشوق باقی جمله سوخت
تیغ لا در قتل غیر حق براند
در نگر زان پس که بعد لا چه ماند؟
ماند الا الله باقی جمله رفت
شادباش ای عشق شرکت سوز رفت.[۴]
در بعد رفتار، کربلا مکتبی است که درس‌هایش لایزال جاری و ساری است. دانش‌آموز مکتب عاشورا در این بعد با رفتارهایی متعالی چون ایثار، وفاداری، عزتمندی، غیرت، بصیرت، ادب، شجاعت، رشادت، اخلاص، امام‌شناسی، ولایتمداری و … آشنا می‌شود و در این میدان سراسر نور، رفتارش را تعالی می‌بخشد.[۵]
نتیجه اینکه بهره‌مندی از ماه محرم وقتی کامل خواهد بود که با دقت در مبانی حرکتی امام حسین (علیه‌السلام) و گرایش‌های معنوی و نیز رفتار متعالی آن حضرت، فکر ما توحیدی‌تر، عواطف ما الهی‌تر و رفتار ما خدایی‌تر از قبل شود.
منابع:
[۱]. نقش محرم در حیات تشیع، حمید علیرضاییان، چاپ تابناک، صفحه ۵۶
[۲]. همان، صفحه ۶۷
[۳]. همان، صفحه ۷۲
[۴]. دفتر دل، محمد پناهیان، چاپ باران، صفحه ۲۷
[۵]. نگاهی نو به کربلا، سودابه حقیقی، چاپ گهر، صفحه
منبع: پایگاه جامع فرق ادیان و مذاهب