گدون دروپا، اولین دالایی لاما دارای شخصیت بزرگی و از دانش بسیار زیادی برخوردار بود و به ترکیب مطالعه و تمرین زیاد شهرت یافت.
به گزارش سرویس ترجمه ردنا (ادیان نیوز)، دالایی لاما، جایگاهی ویژه در میان مردم تبت و پیروان آیین بودا میباشد. آنها در طول تاریخ نقش پررنگی در این سرزمین ها داشته اند. به نوعی میتوان گفت این افراد رهبران سیاسی و معنوی تبت بوده اند. در این مطلب با اولین دالایی لاما آشنا میشویم؛
گدون دروپا Gedun Drupa ، اولین دالایی لاما در سال ۱۳۹۱ میلادی، در گیورمی روپا محلی نزدیک به ساکیا و در منطقه تسانگ واقع در مرکز تبت به دنیا آمد. خانواده او عشایر بودند. والدینش برای او نام پما دورجی را انتخاب کردند. نام پدر و مادرش، گونپو دورجی و جومو نامخا کی بوده است.
دالایی لامای اول، مطالعات اولیه خود را در زمینه خواندن و نوشتن خط تبتی زیر نظر استاد جیتون تندا پالا (Gya-Ton Tsenda Pa-La) انجام داد و سپس در سن ۱۴ سالگی، عهد راهب تازه کار را تحت نظر Khenchen Drupa Sherab، راهب صومعه Narthang، دریافت کرد. این راهبه همچنین به او نام مذهبی «گدون دروپا» داد. بعدها، در سال ۱۴۱۱ میلادی، عهد و نذر ژلونگ (انتصاب کامل) را از راهب مقدس گرفت.
گدون دروپای جوان آوازهی سونگ خاپای بزرگ، بنیانگذار مدرسه گلوگپا، را شنیده بود. در سال ۱۴۱۶ میلادی برای شاگردی و یادگیری به سمت او رفت. وفاداری، و ارادت او به سونگ خاپا، باعث شده که استاد بزرگ گدون دروپا را شاگرد اصلی خود کند.
سونگخاپا مجموعه لباسهایی با ظاهری کاملاً جدید را به گدون دروپا داد. او میخواست این لباس ها، نشانهای باشد از اینکه گدون، آموزههای بودایی را در سراسر تبت گسترش خواهد داد.
در سال ۱۴۴۷، گدون دروپا صومعه تاشی لونپو را در شهر شیگاتسه، افتتاح کرد. این صومعه یکی از بزرگترین صومعه ها از مدرسه گلوگپا بود.
گدون دروپا، اولین دالایی لاما دارای شخصیت بزرگی و از دانش بسیار زیادی برخوردار بود و به ترکیب مطالعه و تمرین زیاد شهرت یافت.
او بیش از هشت کتاب حجیم در مورد بینش خود نسبت به تعالیم و فلسفه بودا نوشت. سرانجام، در سال ۱۴۷۴میلادی، در سن هشتاد و چهار سالگی، هنگام مراقبه و عبادت در صومعه تاشی لونپو دیده از جهان فروبست.
مترجم: سامان روزبهانی