«نیوتن» مذهبیِ افراطی و تحت تأثیر خرافات یهودیت و مسیحت بود
نیوتن دقیقاً به همان اندازه که با دنیای علم در ارتباط بود با خرافات آمیخته به مذهب دوران خود نیز ارتباطی قوی داشت و به نوعی تحت تأثیر خرافات مذهبی قرن هفدهم بین پیروان مذاهب یهودیت و مسیحت بود.
ردنا (ادیان نیوز) – به راستی دنیا چه زمانی به پایان می رسد و نقطه پایان تاریخ بشر چه سالی است؟ اگر از منجمان بپرسید برای پاسخ قطعا رقمی معادل چهار یا پنج میلیارد سال را برای انتهای جهان به کار می برند؛ درست زمانی که خورشید تبدیل به یک غول سرخ می شود و جهان را در آغوش آتشین خود محو می کند. اگر از علت کیهان شناسی روز پایان جهان که بگذریم نیوتن یکی از فیزیکدان بزرگ بشریت پاسخ دیگری درباره روز پایان جهان داده است.
همانطور که می دانیم نیوتن بزرگترین دانشمند و ریاضیدان قرون هفدهم و هجدهم بوده است. او را پدر فیزیک و بنیانگذار قانون جاذبه می دانند اما آیا او آن اندازه که ما امروز گمان می کنیم متفکری عقل گرا بوده است؟
خیر چنین نیست. آن طور که معلوم شده نیوتن هم یک فرد مذهبی افراطی بود که فقط خود را صرف مطالعه عمیق کتاب مقدس می کرد و بیش از یکصد میلیون کلمه درباره موضوعات مندرج در آن به رشته تحریر درآورد.
نیوتن به دنبال کشف پایان دنیا بود
به گزارش سیناپرس به نظر می‌رسد که نیوتن دقیقاً به همان اندازه که با دنیای علم در ارتباط بود با خرافات آمیخته به مذهب دوران خود نیز ارتباطی قوی داشته و به نوعی تحت تأثیر خرافات مذهبی قرن هفدهم در بین پیروان مذاهب یهودیت و مسیحت قرار داشت.
وی هدفی جز گره گشایی از پیام های مخفی خداوند نداشت. طبق نظر این دانشمند بزرگ این پیام ها در کتاب های مقدس نهفته است. نیوتن قبل از هر چیز می خواست بفهمد که دنیا چه وقت به پایان می رسد.
به باور او در آن موقع مسیح باز می گردد و ملکوت هزارساله خداوند را بر زمین برپا می کند و او یعنی اسحاق نیوتون در زمره قدیسان بر عالم حکم می راند. نباید فراموش کرد که نیوتون پیرو آیین یهودیت بوده و پیروان این دین در طول تاریخ با فراز و نشیب های زیادی رو به رو شده و بخش بزرگی از حیات تاریخی خود را به عنوان قومی پراکنده و اسیر گذرانده بودند.
در بیشتر روایات و نقل قول های این مذهب، بشارت پایان رنج ها و اسارت قوم یهود داده شده و آن را مقدمه ای برای پایان جهان عنوان کرده اند. نیوتن به مدت نیم قرن هزاران صفحه کاغذ را با افکار و محاسبات مذهبی پر کرد.
در نهایت سیصد سال بعد در اواخر سال ۲۰۰۲ میلادی استفن اسنوبلن مورخ کانادایی علوم از کینگز کالج در هالیفاکس سند مهمی را در میان انبوه نوشته ها و نسخه های خطی که طی دویست سال گذشته در منزل دوک پرتسمات نگهداری می‌شد، یافت. این اسناد تا سال ۱۹۳۶ از توجه عموم منع شده بود و در امنیت کامل نگه داشته می شد؛ تا اینکه در حراجی سوزربای به فروش رسید.
این مجموعه را یک دانشمند و مجموعه دار یهودی به نام آبراهام یهودا استاد عراقی زبان های سامی به دست آورد و در هنگام مرگ آنها را به کتابخانه ملی یهودی در سرزمین های اشغالی اهدا کرد با گذشت زمان لایه ای از گرد و غبار در بایگانی دانشگاه عبری روی آنها نشست. اما وقتی اسنوبلن نسخه های مزبور را بررسی می کرد به طور تصادفی تکه کاغذی را در میان آنها یافت که فیزیکدان معروف (اسحاق نیوتن) محاسبه سال آخرالزمان را روی آنها انجام داده بود؛ ٢٠۶٠ میلادی. نیوتن بر اساس استنتاج های خیلی دقیق به این تاریخ دست یافته بود.
اما قضیه از چه قرار است؟
حاصل خوانش های اسنوبلن این بود که بازه زمانی سیصد وپنجاه ساله یک دوره زمانی بحرانی را مشخص می کند. با محاسباتی که مبنای علمی دقیقی ندارد و تا کنون به روشنی هم بیان نشده است، این پژوهشگر روشنگر کتاب مقدس نتیجه گرفت که دنیا ۱۲۶۰ سال بعد از تاریخ شروع یک دوره مشخص به پایان خود می رسد؛ فارغ از صحت داشتن یا نداشتن این ادعا حالا پرسش چالش برانگیز این است که آن تاریخ شروع دوره مشخص چه زمانی است؟
نیوتن می توانست تاریخ های متعددی را به این عنوان انتخاب کند که هر کدام به نحوی به مذهب کاتولیک ربط پیدا می کرد، مذهبی که او از آن متنفر بود.
وستفال مولف کتاب سرگذشت قطعی نیوتن اشاره کرده که این دانشمند سال ۶۰۷ را به عنوان تاریخ اصلی در نظر گرفته است که منظور از آن سالی است که در آن امپراطور فوکاس عنوان پاپ همه مسیحیان را به بونیفاتیوس سوم عطا کرد.
این فرمان جایگاه روم را تا سطح راس همه کلیساها بالا برد و این واقعاً فرصتی بود برای نشانه گذاری آغاز یک پایان؛ چون مجموع دو عدد ۶۰۷ و ۱۲۶۰ برابر با هزار و ۸۶۷ می شود، نیوتن پیش بینی کرد پایان جهان در سال ۱۸۶۷ است؛ ولی ما امروز به یقین می دانیم که دنیا آن سال به پایان نرسید نیوتن خود را با استراتژی عقب نشینی برای این مساله آماده کرده بود؛ استاد کانادایی در حین تحقیقاتش در بیت‌المقدس به سال ۸۰۰ هم برخورد کرد این زمان مشخص در تاریخ اهمیت زیادی دارد چون در کریسمس آن سال پاپ لئوی سوم برای شارلمانی در کلیسای سن پیترز در روم مراسم تاجگذاری را انجام داد این آغاز امپراتوری مقدس رومی ملت آلمان بود و ۸۰۰ به علاوه ۱۲۶۰ برابر با ۲۰۶۰ است. بنابراین می توان گفت، نیم قرن دیگر کمتر یا بیشتر دنیا به پایان خود خواهد رسید.
بهتر است باور نکنید
اگر از خواندن چند سطر آخر حال بدی پیدا کرده اید. بهتر است نفس آرامی بکشید. نیوتن باز هم موضع عقب نشینانه دارد.
وی با اطمینان در یادداشت خود می گوید که به کمک کتاب مقدس اثبات می‌شود جهان در سال ۲۰۶۰ پایان می یابد. البته در ادامه نامه، نیوتن نشان می‌دهد که خودش نیز به این پیشگویی باور چندانی نداشته و می افزاید: ممکن است این سال (سال ۲۰۶۰ میلادی) سال پایان دنیا نبوده و جهان در تاریخی بعد از این پیش‌بینی به پایان برسد اما من هیچ دلیلی برای پایان جهان در تاریخی زودتر از سال ۲۰۶۰ میلادی نمی بینم.
بررسی متن این نامه نشان می دهد که گویا بازار پیش‌بینی تاریخ پایان جهان در آن روزگار بسیار داغ بوده و افراد متعددی، تاریخ‌های مختلفی را به‌عنوان آخرالزمان عنوان کرده اند، زیرا نیوتون در نامه خود اعتراف می‌کند: باید این موضوع را ذکر کنم که این محاسبات من دلیلی برای اثبات پایان جهان نیست بلکه هدف من متوقف کردن حدس و گمان های عجیب و غریبی افراد خیال پردازی است که غالباً زمان پایان، جهان را اعلام می‌کنند. پیش بینی های آن ها درست نبوده و شکست خواهد خورد.
طبق محاسبات دیگری از این فیزیکدان مشهور پایان جهان می تواند کمی به تاخیر افتد و در آخرین زمان ممکن در سال ٢٣٧٠ میلادی رخ دهد. اما بهتر است باور نکنید و اتکا به مستندات دقیق علمی و آن شواهدات مطمئنی کنید که در مقالات منجمان و کیهانشناسان و دیگر دانشمندان علوم تجربی منتشر می شود.