چکیده :
فریضهء امر به معروف و نهی از منکر تنها در تذکرات افراد عادی نسبت به بعضی گناهان جزئی خلاصه نمیشود،بلکه قیام برضد حکومت ستمگر و تلاش برای اصلاح ساختار سیاسی جامعه و تشکیل حکومتی براساس حق و قرآن نیز از مصادیق امر به معروف و نهی از منکر است.هرگاه در جامعهای این فریضهء مهم اجرا نشود و افراد در قبال پیاده شدن این امر خطیر احساس مسئولیت نکنند،مرگ آن جامعه حتمی خواهد بود.
پس از رحلت پیامبر(ص)،به این تکلیف مهم آنچنانکه شایسته بود عمل نشد و در نتیجه دین به ضعف گرایید و فاسقان و فاجران بر اوضاع مسلط شدند.در چنین شرایطی امام حسین(ع)برای برپایی این عنصر اساسی دست به قیام زد.پرسش اصلی این مقاله نقش امر به معروف و نهی از منکر در نهضت امام حسین(ع)است و رویکرد آن توصیفی-تحلیلی و تاریخی است.جایگاه و اهمیت امر به معروف و نهی از منکر،نقش آن در نهضت عاشورا،چیستی اصلاح و اهداف اصلاحی امام حسین(ع)و موقعیت و زمان قیام اصلاحی از مباحث ارائه شده است.
کلیدواژه : امر به معروف ،نهی از منکر ،نهضت امام حسین(ع) ،اصلاح