* مرکز تحقیقات ادیان و مذاهب
چکیده:
هدف از این نوشتار بررسی چگونگی آموزه منجی موعود در ادیان چینی در محورهای ذیل است:
۱- ابتدا اصل وجود این آموزه را فقط در کتاب های کلاسیک چینی کنفوسیوسی و دائویی و متفکران این دو آیین بررسی کرده ایم. زیرا این دو بومی چین هستند و آیین بودا وارداتی است. در این مورد به این نتیجه رسیده ایم که این آموزه در طول تاریخ چین همواره حضور داشته است.
۲- آن گاه به حقیقت این آموزه پرداخته و نشان داده ایم که منجی در ادیان چینی هویت انسانی دارد و در طول تاریخ افراد متفاوتی در این رابطه به عنوان منجی مطرح بوده اند که مشخص می کند در عصر حاضر فرد خاصی به عنوان منجی مطرح نیست. از طرف دیگر وقتی منجی ظهور کند جهان به وحدت می رسد و صلح فراگیر می شود. بر طبق فرهنگ چینی چنین دورانی در گذشته باستانی نیز وجود داشته که از آن به صلح و هماهنگی بزرگ تعبیر می شود و به تای پینگ مشهور است.
۳- آثار اجتماعی و دینی این آموزه یکی دیگر از بحث های مطرح در این مقاله است. نتایج بحث نشان می دهد که قیام های زیادی در چین تحت تاثیر اعتقاد به این آموزه پدید آمده است. همچنین در اثر اعتقاد به این آموزه شعایر و مناسک مختلفی در سطح دولتی و مردمی رایج گردیده است.
کلید واژه: منجی موعود، کنفوسیوس، دائو، صلح بزرگ، هماهنگی بزرگ، تای پینگ، ادیان چین