چکیده :
بخش وسیعی از ادبیات مربوط به مسئله هسته ای نظام جمهوری اسلامی ایران، آثار انگیزه- محوری است که در این دسته از آثار، تحلیلگران سیاست خارجی و روابط بین الملل در صددند تا به بررسی اصلی ترین عامل ادامه فعالیت های هسته ای دولت جمهوری اسلامی ایران علی رغم فشارها و واکنش های محیطی بپردازند.
این دسته از تحلیلگران که با نگاهی واقع گرایانه و امنیت محور (متاثر از نظریه بازدارندگی هسته ای والتز) به برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران نگاه میکنند، انگیزه کسب امنیت، ایجاد بازدارندگی منطقه ای و مقابله با چالش های بالقوه امنیتی را دلیل اصلی ادامه این فعالیت ها توسط دولت جمهوری اسلامی ایران بیان می کنند. هدف اصلی این مقاله آن است که با استفاده از داده ها و شواهد موجود، از جمله بررسی کنش های رفتاری و گفتاری مقامات دولت جمهوری اسلامی ایران، میزان صحت این نظر مورد بررسی قرار گیرد.
کلیدواژه : سیاست هسته ای، امنیت، بازدارندگی، سلاح هسته ای، نو واقع گرایی