حمامی با دو بخش زنانه و مردانه به نامهای «کشوریه» و «سلیمانیه»، یکی از قدیمیترین حمامهای تهران است؛ حمامی پر از داستانهای سحرانگیز، روایتها و باورهای عجیب و قصههای جادویی و…
ردنا (ادیان نیوز) – از اولین حمامهای نمره تهران؛ تنها حمام باقیمانده اقلیتهای دینی شهر؛ تنها حمام تاریخی یهودیان تهران؛ تنها حمام عمومی دارای تزیینات گچبری، آینهکاری، منبتکاری و…
اینها توصیفاتی هستند در وصف حمامی که قسمت زنانه آن «کشوریه» و قسمت مردانه آن «سلیمانیه» نام دارد؛ یک حمام قدیمی در محله «عودلاجان» که تا دهه ۸۰ فعال بود اما حالا به یک بنای تاریخی تبدیل شده و نامش در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
حمامی با دو بخش زنانه و مردانه به نامهای «کشوریه» و «سلیمانیه»، یکی از قدیمیترین حمامهای تهران است؛ حمامی پر از داستانهای سحرانگیز، روایتها و باورهای عجیب و قصههای جادویی و…
میگویند این حمام به خاطر غصههای «کشور خانم» برای از دست رفتن جنینش ساخته شده است.
«میشل»، یکی از جوانان یهودی ساکن تهران میگوید قصه کشور خانم را این طور شنیده که او از اهالی کوچه «حاجی کلانتر» بوده اما وقتی باردار بوده، به خاطر پلههای فراوان حمامی که مختص یهودیان بوده، تصمیم میگیرد به گرمابه نمره «سرچشمه» که مختص مسلمانان بوده است، برود.
او میگوید: «بر اساس شنیدههایش، مسلمانان به خاطر تعصبات دینی، دوست نداشتهاند اقلیتهای مذهبی از حمام های آنها استفاده کنند اما کشور خانم به خاطر بارداری، راهی حمام مسلمانان میشود.اینطور که میگویند، زمان حمام کردنش طولانی میشود و سالندار به طور ممتد بر در میکوبد. کشور خانم میترسد و جنینش سقط میشود.»
این داستان آنچنان در ذهن «کشور خداد» میماند که او به همسرش، «سلیمان سنه» وصیت میکند حمام بسازد.
«هارون یهودی» از ساکنان قدیمی محله عودلاجان است؛ جایی که زمانی همه ساکنانش یهودی بودند و الان شمار آنها به تعداد انگشتان یک دست هم نمیرسد.
او درباره تاریخچه این حمام میگوید: «این حمام توسط آقای سلیمان سنه (سلیمان سنهی، سلیمان سنهای) ساخته و به یاد همسرش، بخش زنانه آن کشوریه و بخش مردانه آن سلیمانیه نامگذاری شد. علت اصلی ساخت حمام نیز وصیت همسر آقا سلیمان، خانم کشور خداد بود. این حمام با سرمایه اصلی آقا سلیمان و مشارکت سایر یهودیان در سال ۱۳۲۶ ساخته شد و به بهرهبرداری رسید.»