آخرت گرایی و اعتقاد به معاد، قیامت و حساب و کتاب، جزو اصول دین و از مسلمات همه ادیان الهی به شمار می رود…
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، آخرت گرایی و اعتقاد به معاد، قیامت و حساب و کتاب، جزو اصول دین و از مسلمات همه ادیان الهی به شمار می رود.
آیات زیر که در مورد برخی انبیای الهی است و در آنها ایمان به قیامت آمده است، شاهدی بر این ادعاست:
حضرت عیسی و قوم مسیح: «إِذْ قالَ اللَّهُ یا عیسى إِنِّی مُتَوَفِّیکَ وَ رافِعُکَ إِلَیَّ وَ مُطَهِّرُکَ مِنَ الَّذینَ کَفَرُوا وَ جاعِلُ الَّذینَ اتَّبَعُوکَ فَوْقَ الَّذینَ کَفَرُوا إِلى یَوْمِ الْقِیامَهِ ثُمَّ إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأَحْکُمُ بَیْنَکُمْ فیما کُنْتُمْ فیهِ تَخْتَلِفُونَ» (آلعمران، ۵۵)
«به یاد آورید هنگامى را که خدا به عیسى فرمود: «من تو را برمىگیرم و به سوى خود، بالا مىبرم و تو را از کسانى که کافر شدند، پاک مىسازم؛ و کسانى را که از تو پیروى کردند، تا روز رستاخیز، برتر از کسانى که کافر شدند، قرار مىدهم؛ سپس بازگشت شما به سوى من است و در میان شما، در آنچه اختلاف داشتید، داورى مىکنم.»
حضرت موسی و قوم یهود: «فَلَمَّا أَتَئهَا نُودِىَ یَمُوسىَ إِنىّ أَنَا رَبُّکَ فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ إِنَّکَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى وَ أَنَا اخْترْتُکَ فَاسْتَمِعْ لِمَا یُوحَى إِنَّنىِ أَنَا اللَّهُ لَا إِلَاهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنىِ وَ أَقِمِ الصَّلَوهَ لِذِکْرِى إِنَّ السَّاعَهَ ءَاتِیَهٌ أَکاَدُ أُخْفِیهَا لِتُجْزَى کلُ نَفْسِ بِمَا تَسْعَى فَلَا یَصُدَّنَّکَ عَنهَا مَن لَّا یُؤْمِنُ بهَا وَ اتَّبَعَ هَوَئهُ فَترْدَى» ( طه، ۱۱-۱۶)
«هنگامى که نزد آتش آمد، ندا داده شد که: «اى موسى! من پروردگار توام! کفشهایت را بیرون آر، که تو در سرزمین مقدّس «طوى» هستى! و من تو را (براى مقام رسالت) برگزیدم؛ اکنون به آنچه بر تو وحى مىشود، گوش فرا ده! من «اللَّه» هستم؛ معبودى جز من نیست! مرا بپرست، و نماز را براى یاد من بپادار! بطور قطع رستاخیز خواهد آمد! مىخواهم آن را پنهان کنم، تا هر کس در برابر سعى و کوشش خود، جزا داده شود! پس مبادا کسى که به آن ایمان ندارد و از هوسهاى خویش پیروى مىکند، تو را از آن بازدارد؛ که هلاک خواهى شد!»
حضرت هود و قوم عاد و حضرت صالح و قوم ثمود: «کَذَّبَتْ ثَمُودُ وَ عادٌ بِالْقارِعَهِ» (حاقه، ۴)
«قوم «ثمود» و «عاد» عذاب کوبنده الهى را انکار کردند (و نتیجه شومش را دیدند)!»
حضرت نوح و قوم خود: «لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ فَقالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ عَظیمٍ» (اعراف، ۵۹)
«ما نوح را به سوى قومش فرستادیم؛ او به آنان گفت: «اى قوم من! (تنها) خداوند یگانه را پرستش کنید، که معبودى جز او براى شما نیست! (و اگر غیر او را عبادت کنید،) من بر شما از عذاب روز بزرگى مىترسم!»