هشتمین دالایی لاما، جامفل گیاتسو که بود؟

به گزارش سرویس ترجمه ردنا (ادیان نیوز)، دالایی لاما، جایگاهی ویژه در میان مردم تبت و پیروان آیین بودا می‌باشد. آنها در طول تاریخ نقش پررنگی در این سرزمین ها داشته اند. به نوعی می‌توان گفت این افراد رهبران سیاسی و معنوی تبت بوده اند. در این مطلب با هشتمین دالایی لاما آشنا می شویم؛ (تاریخچه دالایی لاما)

هشتمین دالایی لاما، جامفل گیاتسو، در سال ۱۷۵۸ در Thobgyal، Lhari Gang در منطقه Tsang واقع در جنوب غربی تبت به دنیا آمد. پدرش سونام دارگی و مادرش فونتسوک وانگمو اصالتا اهل خم بودند. اصل و نسب خانواده او به درالا تسگیال، یکی از قهرمانان افسانه ای حماسه گسار می‌رسد.

زمانی که جامفل گیاتشو، در رحم مادرش بود. به شکل عجیبی برداشت های گندم در مزارع برکت گرفت. گفته اند وقتی مادرش و یکی از اقوامشان مشغول صرف شام در باغ بودند، رنگین کمان بزرگی ظاهر شد که یک سر آن شانه مادر را لمس کرد.

آنها این اتفاق را به فالی بسیار نیک گرفتند. مدت زیادی از تولد او نگذشته بود که مشاهده می‌کردند جامفل با لبخندی عمیق به سمت آسمان نگاه می‌کند. همچنین دیده شد که او سعی دارد در حالت تمرکز و مراقبه به سبک گل نیلوفر آبی بنشیند.

وقتی پالدن یشی، پانچن لاما ششم، درباره این پسر شنید، گفت: این تناسخ واقعی دالایی لاما است.

وقتی که کودک شروع به صحبت کرد، گفت: “من در سه سالگی به لهاسا خواهم رفت”. حالا دیگر تمام تبت متقاعد شده بودند که این کودک هشتمین دالایی لاما است.

دارکپا تای، از ناظران اصلی دالایی لامای هفتم، با گروه زیادی از لاماها و مقامات دولتی تبت به لهاسا سفر کردند. آنها پسربچه را که در آن زمان دو و نیم ساله بود، به صومعه تاشی لونپو در شیگاتسه بردند. سپس مراسم شناسایی را انجام دادند و پانچن لاما، نام جامفل گیاتسو را بر او گذاشت.

در سال ۱۷۶۲، جامفل، به لهاسا اسکورت شد و در کاخ پوتالا بر تخت نشست. مراسم تاجگذاری توسط دمو تولکو جامفل یشی، که اولین نایب السلطنه برگزار شد. او اولین کسی بود که به نمایندگی از دالایی لاماها در سنین خردسالی، زمام امور را بر دست می‌گیرد.

او در سن هفت سالگی، سوگند تازه راهب بودن را از پانچن لاما گرفت و سپس در سال ۱۷۷۷ به طور کامل منصوب شد.

او میراث های بزرگ و معنوی بر جای گذاشت که یکی از آنها، پارک معروف نوربولینگکا و کاخ تابستانی را در این شهر بوده است. سرانجام او در حومه لهاسا در سال ۱۸۰۴ در سن چهل و هفت سالگی درگذشت.

مترجم: سامان روزبهانی