قیمت گذاری بردگان به نام اسلام؛ از ادعا تا واقعیت

جالب آن است که در متن خبر به بردگان دیگری غیر از مسیحی نیز اشاره شده است. اما آن چه در این بین جلب توجه می کند، ادعای غنیمت جنگی بودن اسرا در اسلام و تعلق گروهک تروریست داعش به اسلام است.

با توجه به این که مدت زیادی است که برده داری از بین رفته و لغو اعلام گردیده است، امروز اساسا موضوعیت ندارد؛ ولی رسانه های مسیحی، جدیت مثال زدنی برای احیا و انتساب این عمل به اسلام را دارند.

اسلام همه راه های غلط و ظالمانه برده گیری را بست. ولی در جنگ دفاعی، حاکم مسلمانان حق داشت افراد دشمن مهاجم و ظالم را که بعد از شکست دشمن به اسارت در آمده اند، را به منت یا در قبال گرفتن فدیه آزاد کند.

چون غیر مسلمانان، افراد اسیر از مسلمانان را به بردگی می گرفتند، پیامبر برای رعایت مصلحت جامعه اسلامی و برای مقابله به مثل تا دشمن به فکر تجاوز به جامعه اسلامی نیفتد، اجازه داد اسیران را در صورت مصلحت بینی حاکم عادل اسلام، به بردگی بگیرند.

این تنها موردی بود که از سر ضرورت و برای رعایت مصلحت جامعه اسلامی و از باب مقابله به مثل، اجازه برده گیری افراد متجاوز اعم از زن و مرد، داده شد.

صرف نظر از ضد اسلامی بودن گروهک تروریستی داعش، اسیر گرفتن های آنها، اصلا در صحنه مبارزه و جنگ دفاعی نیست و نوعی اقدام تروریستی و ضد انسانی به شمار می رود.

در دوران ظهور اسلام،  برده گیری و برده داری واقعیتی بود که نه اسلام آن را ایجاد کرد و نه به آن راضی بود.

اسلام به عنوان یک دین نوپا، هنوز قدرتی نداشت تا این مساله را براندازد و چاره ای نبود جز این که برای این واقعیت موجود، احکام عادلانه و مناسب داشته باشد.

در آن زمان از راه های شبیخون و غارت و زور و جنگ ظالمانه و تهاجمی و غدر و نیرنگ افراد اعم از زن و مرد را به بردگی می گرفتند و خرید و فروش برده، تجارتی معمول و پرسود بود.

گفتنی است، در اسلام راه های زیاد الزامی و استحبابی برای آزاد شدن برده ها قرار داده شده بود. افطار عمدی روزه و قسم دروغ و … از جمله مواردی است که آزادی بردگان به عنوان کفاره برای آن ها تعیین شد.