چکیده :
مبحث علم دینی، یکی از مباحث چالشی است که با دو رویکرد مخالف و موافق همراه است. یکی از موافقان نظریهٴ علم دینی، آیت الله جوادی آملی ـ دامظلّه ـ است. ایشان «علم» را در این مباحث، به معنای اعم و شامل تمام علوم میداند و سایهٴ دین را بر سر همهٴ علوم میگستراند. استاد، امکان علم دینی را پذیرفته و با دو روش تفسیری و روش فلسفی آن را اثبات میکند. در مسئلهٴ چگونگی تحقق علم دینی، رویکرد حداکثری را به دین میپذیرند و معتقدند که دین، شامل تمام علوم میشود و علم غیردینی وجود ندارد.
دیدگاه حداکثری علم دینی، دارای سه مرحله است: ۱. قرار دادن عقل در هندسهٴ معرفت دینی؛ ۲. تنفیذ شرع بنای عقلا را؛ ۳. تبیین کلیات علوم با دلیل نقلی. این مراحل به صورت تکاملی، همه علوم را در بر میگیرد.
کلیدواژه : دین؛ علم؛ عقل؛ رابطهٴ علم و دین؛ علم دینی