زندگی زیر سایه پرنده های مرگ

به گزارش ادیان نیوز، پس از آن که خانواده عایشه از آن حمله باخبر شدند به سرعت خود را به محل
حمله رسانده و عایشه را پیدا کردند اما پزشکان بیمارستان شهر اسد آباد
نتوانستند کار زیادی برای این دخترک انجام دهند. بدین ترتیب عایشه کوچک نه
تنها افراد خانواده بلکه در نهایت چهره خود را نیز از دست داد و در همان
حال ناتو اعلام کرد که گروهی از افراد طالبان بر اثر حمله پهپادها کشته شده
اند. ظاهرا در آن زمان کسی نمی خواست چیزی در مورد عایشه و خانواده اش
بداند.

اما فرماندهی ناتو اصولا چندان حساسیتی نسبت به این جنایات نشان نمی
دهد. “وحید مژده” نویسنده و تحلیل گر سیاسی می گوید:” تقریبا همیشه
قربانیان غیرنظامی در مناطق دورافتاده افغانستان از سوی نیروهای اشغالگر به
عنوان افراد طالبان معرفی می شوند. و غالبا هم این جنایت ها خیلی زود به
فراموشی سپرده می شود”.

“اسماعیل زدران” هم یک افغانی است که حال در آلمان زندگی می کند اما او
هم با پوست و گوشت خود مورد مشابهی را تجربه کرده است. پسر عموی او به نام
“صدیق رحیم جان” که در آن زمان ۲۱ سال داشت ، همین چند سال پیش بر اثر حمله
پهپادهای آمریکا در استان پکتیا کشته شد. در آن زمان نه تنها نیروهای ناتو
بلکه شماری از رسانه های افغانستان نیز خبر از کشته شدن یکی از فرماندهان
طالبان دادند در حالی که اصلا چنین ادعایی صحت نداشت.

اما یک حادثه مشابه از سوی یک روزنامه نگار آمریکایی به نام “جرمی
اسکاهیل” کشف و افشا شد. در آن زمان نیز شمار زیادی از مردم غیرنظامی در
پکتیا توسط سربازان آمریکایی کشته شدند و پس از آن که برخی روزنامه نگاران
آمریکایی در مورد این جنایت خبررسانی کردند ناتو هم اقرار کرد که قربانیان
هیچ ارتباطی با افراد طالبان نداشته اند.

بار دیگر به داستان عایشه بازمی گردیم: حامد کرزی رئیس جمهور پیشین
افغانستان در خلال اقامت دخترک در بیمارستان کابل به ملاقات او رفت و بعدها
در مصاحبه ای شرح داد که چگونه با دیدن عایشه کوچک ناگهان اشک از چشمانش
جاری شده است. به گفته کرزی عایشه خیلی زود برای ادامه درمان به آمریکا
اعزام شد.

بدین ترتیب در حال حاضر عایشه کوچک در افغانستان نیست اما خانواده اش تا
این لحظه و با وجود همه تلاش هایشان نتوانسته اند بفهمند که عایشه دقیقا
به کجا برده شده است. از نظر آنها هیچ مدرکی دال بر درمان عایشه در ایالات
متحده آمریکا وجود ندارد و این خانواده و به ویژه عموی عایشه تا به امروز
بر این عقیده هستند که دخترک به نوعی ربوده شده تا از حضور وی در انظار
عمومی جلوگیری به عمل آید. زیرا این امکان وجود دارد که آن دختر کوچک بی
چهره به نمادی غم انگیز برای جنگ غیرمشروع پهپادهای آمریکا بدل شود.

نهاد معتبر موسوم به “دفتر تحقیقات رسانه ای” که مقر آن در لندن است به
تازگی اعلام کرد که افغانستان بیش از هر کشور دیگری در جهان توسط پهپادها
بمباران می شود. و این واقعیتی است که کمتر به آن توجه می شود زیرا هر زمان
که نام جنگ پهپادها به گوش می رسد ناخودآگاه اذهان مردم به سوی سومالی و
یمن و پاکستان می رود و نه افغانستان.

مناطق قبیله ای و پشتون نشین میان افغانستان و پاکستان از جمله منطقه
وزیرستان صحنه اصلی جنگ پهپادها به شمار می آید. مردم پشتون این مناطق از
این ماشین های کشتار بی سرنشین با عنوان “فرشتگان مرگ” یاد می کنند. زندگی
روزمره مردم این مناطق در واقع توسط پهپادها تعیین می شود و هیچ کودکی نمی
تواند به غیر از زمان هایی که هوا ابری است در فضای باز بازی کند زیرا این
“فزشتگان مرگ” غالبا در هوای صاف و آفتابی از راه می رسند و آن خلبان هایی
که شاید در لانگلی و واشنگتن و یا در پایگاه رامشتاین آلمان نشسته اند در
آسمان صاف و آفتابی دید بهتری برای کشتار دارند.

فیلم مستند “پهپاد” ساخته “تونی شای” به خوبی زندگی روزمره مردم
وزیرستان را به تصویر کشیده است. شای می گوید:” در خلال کار در آن منطقه
بود که فهمیدیم این مردم با چه ترس و وحشتی زندگی می کنند و همه آنها دچار
کابوس هستند”.

“طارق عزیز” یکی از جوانان اهل وزیرستان بود که دیگر نمی خواست برای مدت
های طولانی این وضعیت را تحمل کند. طارق فوتبال بازی می کرد و همان
کارهایی را می کرد که دیگر جوان های هم سن و سال او در اوقات فراغت انجام
می دهند. تنها با این تفاوت: طارق آشکارا علیه حملات پهپادهای آمریکا می
گفت و در تظاهرات هایی که علیه جنگ پهپادها برگزار می شد شرکت فعال داشت.
یکی از این تظاهرات ها همان تظاهراتی بود که به دعوت سیاستمدار محبوب
پاکستانی یعنی “عمران خان” برگزار می شد، تظاهراتی که کوتاه زمانی پیش از
مرگ طارق صورت گرفت.

یکی از روزنامه نگاران عضو دفتر تحقیقات رسانه ای به نام “پراتاپ
چاترجی” در نوامبر ۲۰۱۱ و  72 ساعت قبل از قتل طارق با او ملاقات کرد و
همراه با آن فعال سیاسی و مدنی جوان به یکی از جلسات “لویی جرگه” رفت که
بزرگان قبیله های وزیرستان نیز در آن حضور داشتند. بحث اصلی جلسه در مورد
حملات پهپادها بود و تا آن زمان این “فرشته های مرگ” تنها در مناطق مرزی
افغانستان و پاکستان بیش از ۲۳۰۰ انسان را به خاک و خون کشیده بودند.

هنگامی که طارق همراه با پسرعموی ۱۲ ساله اش وحید به سوی منطقه میرانشاه
می رفتند تا عمه خود را در مراسم عروسی اش ملاقات کنند، اتومبیل حامل آنها
توسط یک فروند پهپاد هدف قرار گرفت.  طارق و وحید در دم جان سپردند و بدین
ترتیب شمار کودکان قربانی حملات پهپادها از ۱۷۳ نفر به ۱۷۵ نفر رسید. این
در حالی است که امروز یعنی سال ۲۰۱۴ شمار قربانیان پهپادها تنها در
وزیرستان در مجموع به بیش از ۲۵۰۰ نفر افزایش یافته است. نباید فراموش کرد
که این رقم تنها به وزیرستان مربوط می شود و از شمار قربانیان در افغانستان
، سومالی و یمن اطلاع دقیقی در دست نیست و این مساله همچنان در ابهام قرار
دارد.

امکان بررسی و تحقیق در مورد مساله پهپادها برای خبرنگاران و روزنامه
نگاران به شدت محدود است و البته فقدان افرادی در محل نیز بر این مشکل
افزوده است. دفتر تحقیقات رسانه ای از جمله معدود سازمان هایی به شمار می
آید که در وزیرستان و برخی دیگر از مناطق قبیله ای فعالیت داشته و به صورت
مرتب گزارش هایی ارسال می کند. چندی پیش روزنامه نگاران این دفتر طی
تحقیقات خود به این نتیجه رسیدند که تنها ۱۲ درصد از قربانیان حملات
پهپادها در پاکستان و افغانستان عضو گروه های تروریستی بوده و تنها چهار
درصد از آنان از اعضای القاعده و سازمان های مشابه به شمار می آمده اند.

مرتضی حسین یکی از روزنامه نگاران عضو دفتر تحقیقات رسانه ای می گوید:”
این آمار و ارقام در کنار این واقعیت که کودکانی مانند طارق هر روز توسط
پهپادهای آمریکا کشته می شوند، کلیت سیاست کاخ سفید در این رابطه را زیر
سوال می برد. باراک اوباما ادعا می کرد شمار زیادی از افراد القاعده در این
منطقه به دلیل حملات پهپادها کشته شده اند در حالی که واقعیت چیز دیگری
است”.

باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا سه شنبه هر هفته فهرست افراد رده بالایی
را که باید توسط پهپادها کشته شوند مطالعه و فرمان را امضا می کند. این
فهرست که به “فهرست مرگ” معروف است روز به روز بلندتر می شود و البته امضای
این فهرست برای آن برنده جایزه صلح نوبل و پدر مهربان خانواده به صورت
امری عادی و روزمره درآمده است. اما زمانی پیامدهای سیاست پهپادی اوباما به
شوخی می ماند که وی می گوید:” از بابت کشته شدن این افراد خیلی خوشحالم”.
باید از اوباما پرسید آیا با توجه به سرنوشت عایشه کوچک این سخنان را می
گوید یا نه؟

منبع : شفقنا