ترس ها و امیدهایم در دوران اسارت را نوشتم
به گزارش ادیان نیوز، در این نشست چهره های شاخص
ادبیات پایداری و مسئولان مربوطه حضور داشتند. محسن مومنی شریف رییس حوزه
هنری، دکتر عباس صالحی معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،
معصومه آباد عضو شورای شهر و نویسنده، مجتبی رحماندوست نماینده مجلس شورای
اسلامی و نویسنده و …. حضور داشتند.
معصومه آباد که در کتاب “من زنده ام” خاطرات دوران اسارتش را شرح داده
است، در این نشست با اشاره به شباهت دفاع مقدس به حادثه کربلا گفت: در یک
طرف جوانمردان بی پناه و در طرف دیگر دنیای ناجوانمردان صف کشیده بودند.
آباد که یکی از چهار زن آزاده جنگ تحمیلی است، تاکید کرد: جنگ ها به هر
دلیلی ممکن است شروع شوند اما مساله مهم این است که چه میشود که جنگها تمام
می شوند؟ دلیل اتمام جنگ ما منظومه و صحیفه ای اثرگذار است و همانطور که
مقام معظم رهبری هم اشاره کردند، جنگ ما گنجی پایان ناپذیر است.
وی همچنین اظهار کرد: تقدس دفاع ما از بی پناهی و مظلومیت ملت ما که در
عین حال دارای ریشه های والای ایدئولوژیک و باورهای مردمی بوده اند، ریشه
می گیرد.
این زن آزاده در مورد روایت خاطرات و داستان های دفاع مقدس گفت: با توجه
به این که پیش از من کتاب های زیادی درباره دوران اسارت نوشته شده بود، فکر
می کردم آخرین نفری هستم که آخرین برگ های دفاع مقدس را می نویسم و به
همین جهت مخاطبی برای شنیدن و خواندن ندارم به همین دلیل کتاب را با تردید
منتشر کردم اما امروز با توجه به استقبال مردم در سراسر ایران و حتی اروپا
از این کتاب و بازخوردهایی که از مردم می بینم، متوجه میشوم که این کتاب
انعکاس خوبی داشته و این مساله نشان دهنده مظلومیت و حقانیت ایران در جنگ
تحمیلی است.
آباد با بیان این که اعتراف می کنم نویسنده نیستم، ادامه داد: صرفا احساس
و عقیده و خاطره خودم را در کتاب “من زنده ام” مکتوب کردم چرا که به نظرم
می رسید باید این کار را برای آیندگان انجام دهم. به نظر من خاطرات می
توانند چراغ راه آیندگان و نسل جوان باشند و باید این وظیفه مان را انجام
دهیم.
این عضو شورای شهر همچنین اظهار کرد: رسالت نویسنده رسالت بزرگی است. ما
معجزه نمی کنیم اما با ابزاری سر و کار داریم که معجزه آفرین است، انبوه
عواطف و احساسات وقتی با صداقت و درستی همراه باشد، تاثیرگذاری بسیاری
خواهد داشت.
این نویسنده تاکید کرد: باید حواسمان باشد دچار غفلت نشویم چون بر اثر
این غفلت و فراموشی، خاطرات ما ممکن است به افسانه پهلو بزند و باورپذیر
نباشد.
وی با اشاره به این که اسارت، اولین جبهه جنگ است، گفت: دشمن ما مسلح بود
و ما بی سلاح. جنگ ما اولین جنگی است که مفهوم مفقودالاثر در آن به وجود
آمده است چون دشمنان بر خلاف قواعد جنگ عمل کرده و اسرای ما را پنهان می
کردند.
این آزاده با اشاره به این که باید در بیان خاطرات به واقعیات اشاره کرد و
صداقت داشت، گفت: من در زمان اسارت هم امید داشتم هم ترسیدم، هم گریه کردم
و هم خندیدم، اما ایستادم و به پای آرمانم ایستادگی کردم. در این کتاب هم
به تمام این واقعیات اشاره کردم و بی هیچ مبالغه احساساتم را بیان کردم.
ادبیات پایداری و مسئولان مربوطه حضور داشتند. محسن مومنی شریف رییس حوزه
هنری، دکتر عباس صالحی معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،
معصومه آباد عضو شورای شهر و نویسنده، مجتبی رحماندوست نماینده مجلس شورای
اسلامی و نویسنده و …. حضور داشتند.
معصومه آباد که در کتاب “من زنده ام” خاطرات دوران اسارتش را شرح داده
است، در این نشست با اشاره به شباهت دفاع مقدس به حادثه کربلا گفت: در یک
طرف جوانمردان بی پناه و در طرف دیگر دنیای ناجوانمردان صف کشیده بودند.
آباد که یکی از چهار زن آزاده جنگ تحمیلی است، تاکید کرد: جنگ ها به هر
دلیلی ممکن است شروع شوند اما مساله مهم این است که چه میشود که جنگها تمام
می شوند؟ دلیل اتمام جنگ ما منظومه و صحیفه ای اثرگذار است و همانطور که
مقام معظم رهبری هم اشاره کردند، جنگ ما گنجی پایان ناپذیر است.
وی همچنین اظهار کرد: تقدس دفاع ما از بی پناهی و مظلومیت ملت ما که در
عین حال دارای ریشه های والای ایدئولوژیک و باورهای مردمی بوده اند، ریشه
می گیرد.
این زن آزاده در مورد روایت خاطرات و داستان های دفاع مقدس گفت: با توجه
به این که پیش از من کتاب های زیادی درباره دوران اسارت نوشته شده بود، فکر
می کردم آخرین نفری هستم که آخرین برگ های دفاع مقدس را می نویسم و به
همین جهت مخاطبی برای شنیدن و خواندن ندارم به همین دلیل کتاب را با تردید
منتشر کردم اما امروز با توجه به استقبال مردم در سراسر ایران و حتی اروپا
از این کتاب و بازخوردهایی که از مردم می بینم، متوجه میشوم که این کتاب
انعکاس خوبی داشته و این مساله نشان دهنده مظلومیت و حقانیت ایران در جنگ
تحمیلی است.
آباد با بیان این که اعتراف می کنم نویسنده نیستم، ادامه داد: صرفا احساس
و عقیده و خاطره خودم را در کتاب “من زنده ام” مکتوب کردم چرا که به نظرم
می رسید باید این کار را برای آیندگان انجام دهم. به نظر من خاطرات می
توانند چراغ راه آیندگان و نسل جوان باشند و باید این وظیفه مان را انجام
دهیم.
این عضو شورای شهر همچنین اظهار کرد: رسالت نویسنده رسالت بزرگی است. ما
معجزه نمی کنیم اما با ابزاری سر و کار داریم که معجزه آفرین است، انبوه
عواطف و احساسات وقتی با صداقت و درستی همراه باشد، تاثیرگذاری بسیاری
خواهد داشت.
این نویسنده تاکید کرد: باید حواسمان باشد دچار غفلت نشویم چون بر اثر
این غفلت و فراموشی، خاطرات ما ممکن است به افسانه پهلو بزند و باورپذیر
نباشد.
وی با اشاره به این که اسارت، اولین جبهه جنگ است، گفت: دشمن ما مسلح بود
و ما بی سلاح. جنگ ما اولین جنگی است که مفهوم مفقودالاثر در آن به وجود
آمده است چون دشمنان بر خلاف قواعد جنگ عمل کرده و اسرای ما را پنهان می
کردند.
این آزاده با اشاره به این که باید در بیان خاطرات به واقعیات اشاره کرد و
صداقت داشت، گفت: من در زمان اسارت هم امید داشتم هم ترسیدم، هم گریه کردم
و هم خندیدم، اما ایستادم و به پای آرمانم ایستادگی کردم. در این کتاب هم
به تمام این واقعیات اشاره کردم و بی هیچ مبالغه احساساتم را بیان کردم.
منبع : شبستان