چکیده:
یکی از مسایل حایز اهمیت در حوزه اقتصاد اسلامی که امروزه مورد ابتلای اکثر مسلمانان است، مساله رباست. برخی اندیشمندان، ربای قرضی را به دو نوع ربای استهلاکی مصرفی و ربای تولیدی تقسیم کرده و نوع تولیدی آن را جایز شمرده اند. اینان با تمسک به ادله ای، معتقدند آنچه در اسلام حرام شده، ربای مصرفی است، نه تولیدی؛ در نتیجه، هر نوع قرض ربوی که برای سرمایه گذاری، تجارت، ساخت و ساز و غیر اینها باشد، جایز خواهد بود.
نویسنده با استناد به آیات و روایات، ادله این ادعا را نقد و بررسی کرده است و اثبات می کند که این نوع ربا، امر جدیدی نیست و در عصر پیامبر اسلام نیز وجود داشت و ربای قرضی چه به صورت مصرفی و چه به صورت تولیدی حرام است.
کلید واژه: ربا، ربای قرضی، ربای استهلاکی (مصرفی)، ربای تولیدی (انتاجی)، ظلم، قرض