چکیده:
یکی از موضوعات در خور بررسی در باره قرآن کریم گستره بیانات آن است که از آن به قلمرو موضوعی قرآن یاد میشود. برای کشف حدود گستره قرآن میتوان، بلکه باید به آیات قرآن رجوع کرد و روش های برون متنی در این امر کافی نیست و با عنایت به اعجاز قرآن، بیان آن در این باره حجت است.
در این مقاله آیاتی بررسی می شوند که بیواسطه شاهد یا دال بر گستره موضوعی قرآن اند. سیاق این آیات و روایات تفسیر کننده آنها بیانگر شأنِ هدایتگری قرآن برای حضرت محمد(ص) و ائمه اهل بیت(س) است. این آیات از یک سو بر این دلالت دارند که قرآن بیان کننده همه چیز است و از سوی دیگر، برپایه دلیل ها و شواهد، قرآن علاوه بر ظاهر، باطنی دارد که جز رسول اکرم(ص) و اوصیایش کسی بدان نمی رسد. پس گستردگی موضوعی قرآن ویژه آن بزرگواران بوده و در مجموع ظاهر و باطن قرآن است.
کلیدواژه : وسایل ارتباط جمعی؛ رسانهها؛ ارتباطات؛ فرهنگ؛ توسعه فرهنگی؛ جوامع بشری