چکیده :
این مقاله، با رویکرد تحلیلی و نظری به بررسی بایستههای اخلاقی همسران و آثار آن در تحکیم خانواده میپردازد.
از منظر آموزههای دینی و روانشناختی، هر یک از همسران در برابر دیگری وظایفی دارند که التزام به آنها در ایجاد فضای مثبت و بانشاط خانوادگی، تأثیر قابل توجهی دارد. تکریم، رعایت ادب، قدردانی، خوشخلقی، محبت، خوشبینی، صیانت از آبروی یکدیگر، مدارا و… از مسائلی است که همسران با عمل به آنها، میتوانند روابط میان خود را جذاب و مستحکم سازند. با نگاهی روانشناختی به آموزههای مزبور، درمییابیم که تعهد همسران به وظایف اخلاقی، موجب احساس همگرایی و همدلی مثبتاندیش شده، و فضای خانوادگی در اثر این نتایج، بالنده و بانشاط خواهد شد. همچنین فرزندان چنین خانوادهای در اثر یادگیری اجتماعی و مشاهدهای، به سوی خیر، صلاح و تعهدمداری سوق پیدا میکنند.
کلید واژه: اخلاق، محبت، دیدگاه اسلامی، یادگیری مشاهدهای، آموزههای روانشناختی.