تفاوت فاحش ازدواج ها در کلیساهای پروتستان با آموزه های مسیحیت
به گزارش ادیان نیوز، رابطه هایی که در کلیساهای خانگی و ساختمانی می توان سراغ گرفت بعضا به ازدواج نیز منجر می شود اما حاصل همین ازدواج جز تشویش، بحران های روحی و شکست های عاطفی نیست که دیر یا زود گرفتار آن می شوند.مطالب فراوان منتشر شده در فضای مجازی حاکی از این است که حضور مستمر در کلیساهای خانگی دستاوردی جز بیزاری از مسیحیت و مسیحیان ندارد چرا که در اصل این کلیساها در نظر سردمداران تبیشری تنها به عنوان دکه های تبلیغاتی برای عضوگیری نگریسته می شود.
اگر به نوشته های مسیحیان که به آموزه های مسیحیت تاکید می کنند نگاه شود ازدواج را به عنوان ارتباط مبتنی بر عهد و پیمان ارزیابی می کنند در صورتی که در کلیساهای خانگی تنها موضوعی که به فراموشی سپرده می شود عهد و پیمان است و با کوچکترین ترش رویی ها از سوی طرفین به سادگی زیرپا گذاشته می شود.
آنچه امروزه در انتشار اخبار و گزارش های مربوط به تبیشری های وابسته به جریان تبلیغ صهیونیست مسیحی دیده می شود شیوع رابطه هایی است که برای سوء استفاده کردن ایجاد می شود.
رابطه یکی از گردانندگان کلیساهای خانگی به نام سعید عابدینی همزمان با نغمه شریعت پناهی و مریم نقاش زرگران گویای همین رابطه های مشمئز کننده است.
این در حالی است که آموزه های مسیحیت بسته شدن عهد ازدواج مسیحی را در پای صلیب فرض می کنند که ارتباط های شکننده و جدایی از آن به خیانت به کیش و آئین مسیحیت و خون عیسی مسیح تلقی می شود.
“مرگ مسیح در واقع مرگ من بود. بر صلیب مسیح من مردم و حالا دیگر برای خودزندگی نمی کنم” جزء جملاتی هستند که زوجین در هنگام برپایی آیین ازدواج در کلیسا قرائت می کنند؛ جملاتی که فقط بر زبان جاری می شود و جز برای چند لحظه حیاتی ندارد.
جمله “رابطه مسیح با کلیسا همانند رابطه شوهر با زن خویش است” جزئی از همان جملاتی است که برخی مسیحیان از عدم باورمندی به این جمله در بین زوج ها گله مند هستند.
برخی نویسندگان مسیحی مدعی هستند که بسیاری از کلیساهای امروزی پاکی و هویت واقعی خود را از دست داده است و برخی رابطه ها به رابطه های زناآمیز و ناپاک و بدل از واقعیت تبدیل شده است.
در برخی کلیساهای ساختمانی و خانگی ازدواج ها تنها به بهانه سفر به خارج از کشور صورت می گیرد و با هیچ کدام از آموزه هایی که از سوی نویسندگان مسیحی بیان می شود سازگاری ندارد . ازدواج سعید عابدینی با نغمه شریعت پناهی که تبعه آمریکا بود می توان جز همین ازدواج ها برشمرد.
با آنکه برخی نژادهای خاصی از مسیحیان به ازدواج غیرنژادی هیچ اعتقادی ندارند اما برخی پیمان های زناشویی با انگیزه های تبلیغی در بحبوحه همین اختلاف نظرها بسته شده و بعضا به بحران آفرینی در کلیساها نیز منجر می شود.
باید پرسید که از نظر مدعیان مسیحیت و مبلغان تبشیری وابسته به جریان صهیونیسم مسیحی چنین ازدواج هایی را بر پایه کدام آموزه های مسیحیت باید ارزیابی کرد؟
همین موارد است که برخی نویسندگان در حوزه مسیحیت “نتایج چنین رابطه های نادرست و عاری از تعهد بین گروه های ایمانداران را رابطه های آسیب پذیر، تلخ، پرنزاع و ضعیف و پر از وعده های تحقق نیافته با خواسته های برآورده نشده” می نامند.
یکی از نویسندگان فعال در حوزه مسیحیت با اشاره به همین موارد است که اشاره می کند: “وقتی بر اساس نتایج قضاوت می کنیم، مجبوریم اعتراف کنیم که در میان کسانی که خود را مسیحی می دانند موارد نشان دهنده زنای روحانی خیلی بیشتر از … حقیقی دیده می شود.”
همین نویسنده در ادامه می گوید: “متاسفانه در مسیحیت عصر ما یافتن ایماندارانی که تعهد واقعی و متقابلی را بر پایه درست کتاب مقدسی نسبت به هم داشته باشند، آسان نیست.”
همه ازدواج هایی که با انگیزه های تبلیغ مسیحیت صهیونیستی در بین زوج ها برقرار می شود هیچ کدام از آموزه های مسحیت و لو تحریف شده در جریان زندگی شان عمل نمی شود و به نتایجی منجر می شود که یکی از فعال ترین نویسندگان مسیحی اینگونه از وضعیت رایج در ازدواج ها گله مند باشد.
باید گفت آنچه بر دست اندرکاران کلیساهای خانگی و کلیساهای ساختمانی مهم است تبلیغ فرقه ای و عضوگیری می باشد و اگر زوجین در ادامه با هر گونه اختلافی مواجه شدند و زندگی ها به طلاق و جدایی کشید اهمیتی ندارد و روز به روز این گونه طلاق ها در بین اعضای این فرقه ها مشاهده خواهد شد.
منبع: رهپویان هدایت