بیداری اسلامی و عقبگرد ایدئولوژیک سلفیه
چکیده :
یک سال از دومینوی انقلابی در کشورهای عربی می گذرد. انقلاب هایی که ابتدا در تونس شعله ور شد و پس از گذر از مصر و لیبی، اکنون در یمن و جنوب شبه جزیره ابعاد جدی تری به خود گرفته است. جدای از ماهیت و چگونگی شکل گیری این خیزش های مردمی، آنچه در این میان از اهمیت برخوردار است آن است که پس از گذشت این برهه یک ساله، همگان به این واقعیت رسیده اند که اسلامگرایان، یکه تاز اصلی میدان سیاسی پس از انقلاب در کشورهای عربی هستند.
حضور جریان های اسلامی همچون اخوان المسلمین، وجود نمادهای مذهبی و شعارهای اسلامی شواهدی است که باعث شده تا تحلیلگران، یکی از مؤلفه های این قیام ها را اسلامی بودن آنها بدانند. خیزش های انقلابی موسوم به «بیداری اسلامی»، به عنوان پدیده ای اجتماعی، ناظر به خودباوری، بازگشت و مباهات شهروندان امت اسلامی به دین، کرامت و استقلال سیاسی، اقتصادی و فکری خود است که در راستای ایفای نقش طبیعی خود به عنوان «بهترین امت» تلاش می کنند.