فرصتطلبی برخی از بهائیان در بلایای طبیعی
تجربه نشان داده آشفتگی و نابسامانیهایی که در بلایای طبیعی مثل سیل و زلزله ایجاد میشود، همواره برای بهائیان فرصتی بوده که به عرض اندام بپردازند.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، این روزها که بلایای طبیعی چون بارش باران مناطقی از کشور را دچار سیل و خسارت کرده است، باید منتظر تحرکات جدیدی ازسمت بهائیان بود که به دستور تشکیلات به ماهیگیری از چنین آبهای گلآلودی میپردازند. تجربه نشان داده آشفتگی و نابسامانیهایی که در بلایای طبیعی مثل سیل و زلزله ایجاد میشود، همواره برای بهائیان فرصتی بوده که به عرض اندام بپردازند.
آنها مأمورند تا به بهانه جامعهسازی و اقدامات اجتماعی از نیازمندیهای منطقه آسیبدیده استفاده کرده و به بهانه روحیه دادن به کودکان، برخی کمکهای ظاهری و حتی نفوذ در مؤسسات خیریه شناختهشده و مردمی و سوءاستفاده از اعتبار آنها، به بطن جامعه نفوذ کرده تا با شناسایی افراد یا محیطهای مستعد، با آنها تعاملی مستمر ایجاد کرده و به تبلیغ یا گسترش رویکردهای تشکیلات بهائی بپردازند. چراکه به دستور تشکیلات میبایست «در بطن این مصیبت، قدرت وحدت، همکاری و اقدام جمعی را برای بازسازی محیط اطراف خود و تقویت آن دسته از روابط معنوی و اجتماعی که همسایگان را به هم پیوند میزند کشف»(۱) کنند.
تشکیلات سازمانیافته بهائیت، برای روابط معنوی و اجتماعی که از آن دم میزند،برنامهریزی دقیقی داشته و متأسفانه اینطور نیست که دغدغه کمک به همنوع، باعث کشیده شدنشان به مناطق بحرانزده باشد، بلکه به دنبال این هستند که مردم در پی این کمکهای ظاهری، احساس کنند که « این پروژهها نه تنها کمک عملی فراهم کرده است، بلکه فضایی برای همسایگان و دوستان ایجاد کرده که دور هم جمع شده، تأمل، دعا و مطالعه کنند.»(۲)
چرا امدادرسانیها باید به جلسات مطالعه کتب بهائی و دعاهایی کشیده شود که مخاطبان آن، از هویت اصلی امدادرسانان بیاطلاعند؟ اگر نیت بهائیان خیر است، چرا ابتدا در پوشش امدادگر در محل حاضر میشوند اما کمکم به سمت تبلیغ و بعضاً نشر اباحیگری در محل پیش میروند؟!
این نقشه بهائیت نه فقط در ایران که در بسیاری از کشورهای مستعد نیز دنبال میشود و در برخی مناطق تا آنجا پیش رفته که مردم آسیبدیده با خوشقلبی و ناآگاهی از نیت اصلی تشکیلات، در ازای کمکهای ظاهری بهائیان، زمینهای خود را در اختیار نمایندگان جامعه بهائی قرار دادهاند!
پینوشت:
۱. سایت مربوط به بهائیت، «اقدامات جمعی در هنگام بروز بلایای طبیعی».
۲. همان.