پاپ فرانسیس، کاردینال‌های جدید و آینده مسیحیت

سرویس اجتماعی ردنا (ادیان نیوز) – پاپ فرانسیس و کاردینال‌های جدید به دیدار بندیکت شانزدهم می‌روند. فرانسیس به آرامی در صندلی کنار سمت راست بندیکت می‌نشیند. کاردینال‌ها به سرعت وارد شده و عرض ادب و احترام می‌کنند. هر چه بندیکت شانزدهم بهت‌زده و متحیر است، پاپ فرانسیس شاداب و خندان بر سریر مقدس تکیه زده و درحال تدارک آینده‌ای روشن برای مسیحیت و مسیحیان جهان است.

بسیاری او را اسقف مقدس کلیسای کاتولیک و پدرسالار جهانی و شاهزاده کاهنان لقب داده اند. پاپ فرانسیس از محبوبیت فوق العاده ویژه ای در میان مسیحیان برخوردار است. آنانی که با ساختار واتیکان و عملکرد پاپ های سابق اندک آشنایی داشتند، به راحتی این تمایز را درک خواهند کرد.

پاپ تابو شکن

این قدیس دلپذیر و دوست‌داشتنی چندی پیش در مراسم باشکوهی که ریاست هشتمین گنگره عمومی عادی را در کلیسای سنت پیتر برعهده داشت، کلاه قرمزرنگ مقام ارشدی کلیسا را بر سر بیست کاردینال از چندقاره مختلف جهان نصب و مقام کاردینالی را برایشان انتصاب کرد.

برخی از خبرگزاری‌های غیررسمی در واتیکان بر مدار این گمانه استوار مانده‌اند که افزایش قابل توجه تعداد کاردینال‌ها توسط پاپ فرانسیس برای آینده مسیحیت قابل تحلیل و گران‌مایه است. لذا تغییرات شگرفی با خود به همراه خواهد داشت.

مقام کاردینالی به زبان ساده، معادلی چون شورای خبرگان رهبری در سپهر سیاسی کشور ما است. کاردینال‌ها درواقع همان فقهای خبرگانی هستند که برای آینده رهبری در جامعه نقش مهمی را ایفا می‌کنند.

ماموریت شورای کاردینال‌ها به عنوان مقام‌های ارشد کلیسا، همکاری نزدیک با جناب پاپ محسوب می‌شود. نقش کارگزار برای کاردینال انتصابی و گماردن آن توسط پاپ نیز فی‌نفسه میزان ارادت و خلوص و تبعیت از استراتژی پاپ را افزایش می‌دهد.

البته همه اعضای شورای کاردینال ها توسط پاپ منصوب می‌شوند. تعداد آنها در چند قرن اخیر بطور قابل توجهی افزایش پیدا کرده است.

آن‌ها به‌طور منظم و به درخواست پاپ، در مجمع مشورتی واتیکان شرکت می‌کنند و پس از مرگ پاپ یا پس از استعفای او، کاردینال‌ها هستند که جانشین وی را انتخاب می‌کنند.

کاردینال‌ها تا آخر عمر سمت خود را حفظ می‌کنند اما تنها آن‌هایی که کمتر از هشتاد سال سن دارند، حق شرکت و رای دادن در انتخابات پاپ جدید را دارند. آن‌ها «انتخاب کنندگان اصلی» نامیده می‌شوند و تعدادشان می‌تواند بر اساس نظر پاپ، افزایش یابد.

مقایسه تطبیقی میان پاپ های واتیکان نشان داده است، پاپ فرانسیس شخصیتی ساختارشکن و تابوشکنی داشته است. بسیاری از تغییر و تحولات در زمان زعامت و رهبری ایشان بر کلیساهای کاتولیک جهان اتفاق افتاده است. بسیاری از دیدار و ملاقات با افراد جنجالی، سفرهای متعدد به کشورهای مختلف، حمایت ها و محکومیت های ایشان نسبت به جریان و اتفاقات مختلف در سطح جهان،‌ منزلت ویژه ای از او برساخته است.

پاپی که به دیدار آیت الله سیستانی می‌رود،‌ پاپی که منطقه تفریحی ییلاق و قشلاقی که بر مدار خود استوار بوده را تغییر می‌دهد و علاقمند است بر کرسی محقر خویش تکیه بزند. پاپی که بسیاری از معادلات و تشریفات و آئین سریر مقدس را کن‌فیکون و به کلی تغییر داده است. اکنون سپاه کاردینالی به راه انداخته است. این در نوع خود جالب است.

اینکه،‌ چنین پاپی {پاپ فرانسیس-رهبر کاتولیک های جهان} قلمرو کاردینالی را افزایش داده است. نشست کاردینال‌ها و پاپ در آینده را حساس خواهد کرد. چرا که حضور و تصمیم‌گیری در نشست‌های آینده با خیل عظیمی از کاردینال‌های همراه با پاپ محبوب و غیرعادی (در مخالفت با راه و رسم پاپ‌های سابق) اتفاقات مهمی را رغم خواهد زد.

با چنین روندی، کسانی که با ساختار واتیکان آشنا هستند می‌دانند که اگوست ماه تعطیلات است. اما پاپ فرانسیس در چند روز آینده قرار است کاردینال‌های منتخب کلیسای کاتولیک را به شهر رم فراخواند. بر این اساس مسائل مهمی برای طرح و شکل گیری از جانب پاپ و کاردینال های منتخب وی وجود خواهد داشت و اساساً قرار است در یک برنامه چهار روزه فشرده با حضور کاردینال‌ها مسائل کلیسای کاتولیک مطرح شوند.

یادداشت: محمد پناه زاده