انصار و گرایش آنان به تشیع

نویسنده : غلامحسن
محرمى

 چکیده

:

انصار لقب آن دسته
از مسلمانان اولیه است که پیش از اسلام با نام اوس و خزرج در مدینه مى زیستند و به
دلیل یارى پیامبر و دفاع از آن حضرت در مقابل دشمنان اسلام، به این لقب مفتخر شدند.
آنان مردم خوش نامى بودند که به مسلمانان رانده شده از مکه پناه داده و در راه پیشرفت
اسلام جان نثارى کردند.
اگرچه بعد از رحلت پیامبر و در جریان سقیفه نقش بارزى از انصار
که حاکى از دفاع جدّى آنان از حقانیت خاندان پیامبر باشد، گزارش نشده است، ولى از بررسى
مواردى چون رابطه مثبت آنان با بنى هاشم، عمومى بودن محبت به خاندان پیامبر(صلى الله
علیه وآله) در میان آنان، فراوان بودن یاران ائمه اطهار(علیهم السلام) در میان ایشان،
ستایش اهل بیت(علیهم السلام) از آنان، همراهى جدى آنان با امیرمؤمنان در عصر حکومتش
و تقابل آشکارشان با رقباى سیاسى آن حضرت، مى توان گرایش آن ها را به تشیع و مکتب اهل
بیت نتیجه گرفت. و هم چنین مى توان اجتماعشان را در سقیفه به منظور جلوگیرى از حاکمیت
قریش ارزیابى کرد، نه مخالفت با رهبرى امیرمؤمنان علیه السلام.

واژه کلید:
انصار، قریش، سقیفه، تشیع، جمل، صفین و نهروان.