اعتراض و بازسازى سیاسى در جهان اسلام

چکیده :

حتی در مطلق ترین نظام های اقتدارگرا نیز,شاه و اطرافیان او در تعیینِ مشیِ زندگیِ سیاسی تنها نیستند بلکه برعکس,امکانات نوپردازیِ کنش سیاسی در مقابل بن بست های الگویِ (نئوپاتریمونیال (نومیراثی ) Neo Patrimonial) و صور مسخ شده مشتری گونگی, بی شبهه زمانی وسعت خواهند گرفت که بر آمده از محیط و پیرامون باشند. آخرین کلام در زمینه نوسازی سیاسی; یا به عبارت دقیق تر, آخرین اقبالِ تحققِ این نوسازی به گونه ای غیر مدوّن در خارج از الگوی غرب, احتمالاً به حرکت های اعتراضی و اتوپیای آن ها تعلق دارد. از این رو نوسازی به جهت گیری استراتژیک و ایدئولوژیک این حرکت ها و توان آن ها در نوپردازی بازیِ سیاسیِ روزمره بستگی دارد.