چکیده:
پژوهش حاضر به تبیین و نقد یکی از دیدگاههای غیرواقعگرایانه و بسیار تازه در زمینه ماهیت گزارههای دینی میپردازد. «الاهیات پُستلیبرال» رویکرد الاهیاتی جدیدی است که با هدف ایجاد وحدتگرایی دینی و توجیه معرفتی پلورالیسم دینی ظهور یافته است.
پرسش اصلی این است که الاهیات پُستلیبرال چه تحلیلی در قبال ماهیت گزارههای دینی ارایه میکند و چگونه این تحلیل را در جهت وحدتگرایی و پلورالیسم دینی به کار میگیرد؟ نویسنده ابتدا کوشیده است، با تمرکز بر دیدگاههای جُرج لیندبک – مهمترین شخصیت این گرایش الاهیاتی ـ به تبیین نگرش غیرواقعگرایانه زبانی ـ فرهنگی پُستلیبرال و نقش آن در وحدتگرایی بپردازد، سپس، با رویکرد تحلیلی به بررسی و نقد این شیوه جدید پرداخته است.
کلیدواژه: نگرش زبانی ـ فرهنگی، الاهیات، پُستلیبرال، وحدتگرایی، لیندبک، ناواقعگرایی، ویتگنشتاین.