اهانت به مقدسات اسلامی در راستای آزادی بیان یا تشدید جنگ مذهبی؟

اغلب مقامات غربی دلیل حمایت خود از اقدامات تحریک آمیز و اهانت آمیز نشریه ورشکسته شارلی ابدو را حمایت از آزادی بیان اعلام کرده اند. حال سوال این است که اگر به فرض یک نشریه ای کاریکاتوری بکشد که در آن ادعای یهودیان در خصوص هولوکاست زیر سوال برده شود آیا باز این مقامات از آن حمایت خواهند کرد؟ به نظر می‌رسد مسلمانان مقیم اروپا با به دست زدن به یک چنین اقداماتی می‌توانستند (و اکنون نیز می‌توانند)صداقت مقامات غربی را در حمایت غیرتبعیض آمیز از آزادی بیان محک بزنند.

در اینکه غرب از افزایش جمعیت اقلیت مسلمانان در کشورهای اروپایی هراس و وحشت دارد، نباید با اهانت به مسلمانان به این نگرانی خود پاسخ دهد.چرا که این برخوردها نه تنها به حل مشکل نمی‌انجامد بلکه برعکس بر مشکلات و دل نگرانی‌ها می‌افزاید . به نظر می‌رسد در این خصوص نیز صهیونیست‌ها به کشورهای غربی آدرس غلط می‌دهند. رژیم صهیونیستی در تلاش است بین خود و کشورهای اروپایی در خصوص اینکه هر دو از افزایش جمعیت اقلیت مسلمانان تهدید می‌شوند، دغدغه مشترک ایجاد کند. یکی از اهداف رژیم صهیونیستی از این تلاش‌ها زمینه سازی برای اجرای لایحه دولت ملی یهود است که خطر بی خانمانی و آوارگی نزدیک به یک میلیون و هفتصد هزار فلسطینی ساکن اراضی اشغالی سال ۱۹۴۸ موسوم به اسرائیل را به همراه خواهد داشت. از این دید رژیم صهیونیستی پوست موز زیر پای اروپائیان می‌اندازد و با تحریک احساسات آنها علیه مسلمانان مقیم این کشورها از فضای حاصل از آن برای اجرای طرح‌های نژادپرستانه خود در فلسطین استفاده کند.

البته نباید از این واقعیت نیز غافل شد که حضور مسلمانان در غرب از جمله فرانسه بیش از همه مرهون وابستگی ساختاری است که سیاست‌های استعماری و امپریالیستی کشورهای غربی در کشورهای تحت استعمار از جمله کشورها و مناطق مسلمان نشین جهان زمینه‌های آن را فراهم کرد و  این وابستگی ساختاری به نفع غرب و استثمار اقتصادی ، فکری و فرهنگی مناطق تحت استعمار انجامیده است. ضمن اینکه مسلمانان در غرب صرف نظر از منشاء و دلیل مهاجرتشان در اغلب موارد به نفع غرب تمام شده و این افراد نیز در به حرکت درآوردن چرخ اقتصادی غرب و پیشرفت‌ها به سهم خود نقش داشتند. از اینرو نادیده گرفتن این خدمات خود سوال برانگیز است و از این دید نیز بدبین کردن جامعه مسیحی غرب به مسلمانان مقیم این کشورها بیش از همه با منافع صهیونیسم بین الملل و یهودیان مقیم این کشورها سازگاری و مطابقت دارد و با توجه به اینکه در صف اول این اعتراض‌ها افراد و گروههای نژادپرسات جدید حضور دارند از اینرو می‌توان نقش مستقیم و غیر مستقیم صهیونیسم بین الملل را در ورای این گروهها و برقراری نوعی ائتلاف  نامحسوس بین صهیونیسم و گروههای نژادپرست جدید در اروپا احساس کرد .

برخلاف آنچه که ماری‌هارف سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا اعلام کرده است اقدام مجدد نشریه شارلی ابدو در چاپ تصویر موهن از پیامبر گرامی‌اسلام (ص )به هیچ وجه نمی‌تواند با اصول دموکراسی سازگار باشد. زیرا در دموکراسی اصل بر بهاء دادن به رای اکثریت است و بی تردید از بین نزدیک به دو میلیارد مسلمان ساکن در جهان حتی یک نفر حاضر نمی‌شود این اقدام موهن را تائید کند. اگر فرض بر این است که در دموکراسی باید به نظر و دیدگاه اکثریت بهاء داده شود در این صورت به استهزاء گرفتن باورهای دینی مسلمانان توسط اقلیت محدود و یک نشریه ورشکسته که تیراژش تا پیش از رخدادهای اخیر به سختی به ۶۰ هزار نسخه می‌رسید‌،چگونه می‌تواند با اصول دموکراسی سازگاری داشته باشد ؟! گر با منطق سیاسی نیز به مسئله نگاه شود هیچ دلیل متقن و قابل توجیه ای در حمایت از اقدامات موهن و تحریک آمیز نشریه شارلی ابدو دیده نمی‌شود. حال باید پرسید چرا غرب باید به اقدامی‌دست بزند که منافع خود را به خطر بیندازد ؟ هیچ پاسخ منطقی نمی‌توان برای این سوال پیدا کرد مگر اینکه این نکته پذیرفته شود که تصمیم گیرندگان در غرب در مواردی که پای رژیم صهیونیستی و صهیونیسم بین الملل در میان باشد ،منافع خود را فدای صهیونیسم می‌کنند و این نشان دهند نفوذ و سیطره گسترده ای که صهیونیسم در این مراکز پیدا کرده است.

ماهیت طراحی‌هایی که در خصوص رخدادهای امنیتی مشکوک پاریس و تبعات ناشی از آن دیده می‌شود شباهت زیادی با پیچیدگی‌های حوادث منتهی به ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ آمریکا ،حوادث منتهی به اشغال عراق و دیگر تحولات و بحران‌های خاورمیانه شامل بهار عربی دارد که در همه آنها  مخاطبان و بازیگران به دلیل مواجه شدن با معادلات چند مجهولی با نوعی از سردرگمی‌مواجه می‌شوند که امکان تصمیم گیری درست و سریع را از آنها سلب می‌کند و چه بسا امکان دارد آنها را به اشتباه بیندازد.

نکته قابل توجه در این میان این است که در اغلب این موارد این رژیم صهیونیستی و صهیونیسم بوده که بیشترین نفع را برده بدون اینکه هیچ هزینه مشخصی برای آن پرداخت کند. مصادیق این مسئله را به روشنی می‌توان در رخدادهای اخیر فرانسه و اروپا مشاهده کرد که در خلال آن هم مسلمانان و دولت‌های اسلامی‌و هم مسیحیان و دولت‌ها و ملت‌های اروپایی هزینه پرداخت کردند اما رژیم صهیوینستی بیشترین نفع را برد به گونه ای از یک‌سو با برقراری پل ارتباطی میان خود و دولت‌های اروپایی و ایجاد جبهه مشترک در برابر افراطی گری مانع از این شد که روابط دو طرف تحت الشعاع اختلافات اخیر بر سر تشکیل دولت فلسطینی قرار گیرد و از دیگر سو بهانه لازم را برای انتقال یهودیان فرانسه و اروپا به فلسطین اشغالی بدست آورد تا از آنها برای پرکردن شهرک‌های ساخته شده در کرانه باختری و اسکان در منازل فلسطینی‌های که در معرض اجرای طرح تشکیل دولت یهود قرار دارند ، استفاده کند.

نکته قابل تامل دیگر در خصوص قضایای اخیر این است که هر چند افراد و گروههای افراطی وابسته به القاعده و داعش سعی می‌کنند خود را در مقابله با اهانت به مقدسات اسلامی‌جدی و قاطع نشان دهند اما از زمان آغاز ماجرای حمله مسلحانه به نشریه شارلی ابدو و بخصوص اقدام اهانت آمیز مجدد این نشریه در چاپ کاریکاتور جدید از پیامبر گرامی‌اسلام (ص ) منفعل عمل کرده اند. در مقابل دانشگاه الازهر و دار الفتوای مصر در واکنش به این اقدام موهن پیشتاز بودند و این نشان می‌دهد  که هیچ مسلمانی صرف نظر از گرایشات مذهبی و سیاسی آن اصولا نمی‌تواند در قبال این اقدامات ساکت و بی تفاوت بماند.

نویسنده: احمد کاظم زاده کارشناس ارشد مسائل منطقه

منبع: تسنیم