انتخابات انجمن زرتشتیان ایالت واشینگتن آمریکا مشهور به ZSWS در آبانماه ۱۴۰۱ برگزار شد. نشست انجمنی که قرار است پاسدار هویت زرتشتی باشد، اما هیچ چیزی از هویت زرتشتی در آن وجود نداشت.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، انتخابات انجمن زرتشتیان ایالت واشینگتن آمریکا مشهور به ZSWS برگزار شد.
در این انتخابات اردشیر رَوانی، آتوسا مَندِگاری، فِرد بهِسانیا، سیروس جمولا و نازنین دامکِوالا به عنوان اعضای اصلی و آرمین اَفخَم و بهرام خدادای به عنوان اعضای جانشین برگزیده شدند. بازرس انتخابات، موبد جمشید پوراسفندیاری بود.
درباره این نشست، نکاتی به نظر رسید:
نخست اینکه زنان مُتشَخّص در ایران باستان (از جمله زنان زرتشتی)، پوششی کامل داشتند، حتی شاهنامه از زنان باشخصیت ایرانی، با عنوان پوشیدهرو یاد کرده. البته در ایران باستان و در فرهنگ زرتشتی، زنان سطحپایین از قبیل روسپیها، رقاصهها و دیگر زنان خیابانگرد، از آن پوشش محکم، معاف بودند.
اما با مشاهده تصاویر این نشست، نظارهگر آن هستیم که زنان زرتشتیِ حاضر در جلسه، از سر بیتوجهی یا خودباختگی، اغلب بدون پوشش اصیل خود در نشست حضور دارند. به نظرم جا دارد که زنان و دختران زرتشتی، در نشستها، جشنها و مراسم دینی و اجتماعی، با پوشش اصیل خود (که بسیار هم زیبا، پوشیده و باوقار است) حاضر شوند. از جامعه زرتشتی که ادعای پاسداری از فرهنگ کهن ایرانی دارند، این توقع، نابجا نیست.
دیگر اینکه زرتشتیان در همه جای دنیا، خط نوشتاریِ ویژه خود را دارند و آن هم «دین دبیره» است. با این وجود، چه اصراری است که زرتشتیان در این گونه نشستها، از فونت لاتین استفاده کنند؟ ممکن است گفته شود زرتشتیان حاضر در این اجلاس، برخی ایرانی و برخی از هندوستان و… بودند و به منظور تفاهم، ناچار شدند از خط انگلیسی استفاده کنند.
در پاسخ میگوییم که همه زرتشتیان در همه دنیا خط ویژه و مشترک خود را دارند و آن هم دین دبیره است. پس بهتر نیست که به جای این توجیهات، دین دبیره (خط زرتشتی)را به فرزندان خود آموزش دهند. شوربختانه جامعه زرتشتی به گونهای از خود باختگی دچارند. بسیاری از آنان در برابر مسلمانان، حالت تهاجمی دارند لیکن در برابر فرهنگ غرب، منفعل و دست و پا بسته هستند.