چکیده :
نویسنده در این مقاله معتقد است انقلاب اسلامی ایران، نتیجه تأسی و الگوپذیری از انبیای الهی بهویژه ابراهیم خلیل الله است که ابتدا در وجود امام خمینی(ره) تجلی کامل یافت و سپس روح افراد جامعه را تحت تأثیرقرار داد.
بر این اساس، با بررسی رفتار سیاسی امام خمینی(ره) الگوپذیری ایشان از حضرت ابراهیم خلیل(ع) را در قالب هدفها، اصول و استراتژیها نشان داده است. نویسنده معتقد است امام خمینی(ره) براساس این الگو وارد عرصه قیام و انقلاب بر ضد شرک و طاغوت شد و با ایستادگی در برابر ستم و ستمگر، زمینه را برای ظهور معارف دینی و ارزشهای الهی در سطح جامعه فراهم آورد.
کلیدواژه : رفتار سیاسی، قیام، هدایت، توسعه فرهنگی، حضرت ابراهیم(ع)، امام خمینی(ره)