سیاسی ناجا با بیان اینکه روحانیون سربازان امام عصر(عج) محسوب می شوند
اظهار داشت: در حقیقت کسانی که لباس طلبگی می پوشند باید ابتدا با وظایفی
که بر عهده شان گذاشته می شود آشنا باشند و نسبت به آنها تعهد عملی بدهند
زیرا این لباس مقدسی است که بر تن آنها پوشانده می شود.
او افزود: امام صادق(ع) در روایتی می فرمایند «شریف ترین چیزها در عالم
هستی علم است چرا که ذات حق تعالی عالم بوده و به همین واسطه علم را دوست
دارد»؛ توجه به این روایت نشان دهنده اهمیت و جایگاه دانش و کسب علم نزد
خداوند است.
استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه محبوبیت جویندگان علم نزد خداوند بیش
از دیگران است خاطرنشان کرد: البته باید توجه داشت که فقط علم تنها کافی
نیست و همانطور که ائمه اطهار(ع) می فرمایند لازم است طالبان علم و دانش،
از آنچه می آموزند در مسیر صحیح استفاده کنند وگرنه علم بدون استفاده ممکن
است بجای نفع، ضررهایی هم برای جامعه داشته باشد.
او ادامه داد: ظرف علم هم اهمیت و جایگاه مهمی دارد یعنی اگر عالمی تقوا
نداشته باشد این علم در ظرفی نامناسب قرار داده شده و بکار نمی آید ولی
اگر علم و تقوا و ایمان همراه با یکدیگر باشند آنگاه عالم با تقوایی حاصل
می شود که به درد جامعه می خورد و دیگران از علم و اخلاق او نفع می برند.
علوی گرگانی با اشاره به لزوم اصلاح و تهذیب نفس از سوی طلاب برای شروع
مسیر طلبگی و روحانیت گفت: در حقیقت کسانی که می خواهند طلبه شوند تا جامعه
را اصلاح کنند ابتدا باید خود اصلاح شده باشند.
او با بیان اینکه اگر کسی خود بدون تقوا باشد یا به عبارتی اصلاح نشده
باشد نمی تواند دیگران را در مسیر رشد و سعادت قرار دهد عنوان داشت: چنانچه
عالمی منحرف باشد هم خود را گمراه می کند هم جامعه را به سوی تباهی
رهنمون می شود.
استاد خارج فقه حوزه علمیه قم با بیان اینکه فرقه های انحرافی و ضاله
نمونه های بارز این امر هستند گفت: می بینیم که سردمداران آنها یک عالم است
ولی عالمی که علم همراه با تقوا نداشته و منحرف بوده است و به همین دلیل
عامل انحراف عدهای از مردم نیز شده است.
او سوء استفاده از علم را یکی از خطرات کسب دانش بدون رعایت تقوا دانست و
بیان داشت: باید بدانیم که بازگشت و توبه چنین افرادی به راه راست و به
سوی خداوند سخت است زیرا باید علاوه بر اصلاح خود تمام افرادی را که گمراه
کرده اند به راه راست هدایت نمایند.
علوی گرگانی به تکالیف دشوار و سنگین طلبگی اشاره کرد و افزود: نقل است
که یکی از بزرگان هرگاه لباس خود را به تن می کرد و قصد خروج از خانه را
داشت می لرزید و در جواب اینکه چرا چنین حالتی به او دست می دهد می گفت نمی
دانم بدنم می تواند تاب این لباس را داشته باشد یا خیر زیرا همه کسانی
که من را با این لباس می بینند باید با دیدنم به یاد خداوند بیفتند.
منبع : شفقنا