معاد صدرایی و ریشه‌های عرفانی آن
نویسنده : علیرضا کرمانی
چکیده :
صدرالمتألّهین تبیین عقلی معاد جسمانی را بر اصول و مقدّماتی همچون اصالت وجود، تشکیک در وجود، حرکت جوهری، تجرّد خیال و قیام صدوری صور خیالی به نفس مبتنی می‌کند. اگرچه در کنار هم چیدن این مقدّمات و استنتاج معاد جسمانی از آن‌ها ابتکار و ابداع ملاصدرا بوده، اما به تصریح خود وی، بسیاری از این مقدّمات را از متفکران پیشین و به ویژه عارفان الهام گرفته است. این مقاله پس از تحلیل معاد صدرایی بر اساس اصول مزبور، پیشینه این اصول و مقدّمات را در آثار عرفانی قبل از صدرا بررسی می‌کند.
چکیده :
صدرالمتألّهین تبیین عقلی معاد جسمانی را بر اصول و مقدّماتی همچون اصالت وجود، تشکیک در وجود، حرکت جوهری، تجرّد خیال و قیام صدوری صور خیالی به نفس مبتنی می‌کند. اگرچه در کنار هم چیدن این مقدّمات و استنتاج معاد جسمانی از آن‌ها ابتکار و ابداع ملاصدرا بوده، اما به تصریح خود وی، بسیاری از این مقدّمات را از متفکران پیشین و به ویژه عارفان الهام گرفته است. این مقاله پس از تحلیل معاد صدرایی بر اساس اصول مزبور، پیشینه این اصول و مقدّمات را در آثار عرفانی قبل از صدرا بررسی می‌کند.
کلیدواژه : معاد، جسمانی، ملاصدرا، عرفان.
معاد صدرایی و ریشه‌های عرفانی آن