به گزارش ادیان نیوز، حجت الاسلام نقده دوزان، در نوشتاری در نشریه «عصر اندیشه» جریان شیرازی را مورد نقد قرار داده و معتقد است: کار آنها سنگ اندازی و جلوگیری از گسترش تشیع واقعی است. به نظر او این جریانها معتقدند که در میان تشیع جریان جدا بافتهای هستند و با تعابیری نظیر مدافع شعائر حسینی از خود یاد میکنند. اصرار آنها بر مواردی مثل قمه زنی آثار منفی در جذب مردم به تشیع داشته است.
مدیر کل امور شیعیان مجمع جهانی اهل بیت تلاش انگلستان در ایجاد انحراف در حوزههای شیعه را موضوعی باسابقه میداند و مینویسد: «با مطالعه گزارشها و مطالب محرمانهای که بعدها منتشر شدند، تلاش مستمر انگلیسیها برای ورود به ساحت روحانیت شیعی را شاهد هستیم. در ارتباط گیریهای دائمی انگلیس با روحانیت شیعه کوچکترین تردیدی وجود ندارد و این موضوع از مسلمات تاریخ است، از جمله از طریف ملکه انگلستان به عنوان نذری پولی را برای مرحوم سید ابوالحسن اصفهانی آوردند و سید پولی را روی آن گذاشت و برگرداند.»
وی در مورد جریان مذهبی وابسته به انگلیس معتقد است: «این جریان در طورل تاریخ وجود داشته و امروز هم تشیع انگلیسی آن روی سکه اسلام آمریکایی است. آنها میخواهند مذهب را علیه مذهب بشورانند و دین را در مقابل دین قرار دهند؛ یعنی ماهیت تشیع را از آن بگیرند تا فقط اسم تشیع روی آن باشد و جای پایشان را در راه نیل به اهدافشان محکم کنند. در داخل ایران نیز جریان شیرازیها به این هدف کمک میکند.»
نقده دوزان با اشاره به پخش صحنههای قمه زنی و برگزاری جشن فوت عایشه در شبکههایی مانند فدک مینویسد: «بزرگترین ابزار غرب در نیل به هدف اسلام هراسی همین جریانها هستند. یعنی همان طور که در حوزه اهل سنت، اسلامی خشن بیمنطق و خراب را به دنیا معرفی میکنند، در حوزه تشیع هم اسلام بیفلسفه و منطق را به نمایش میگذارند تا به هدف اسلام هراسی برسند. تشیع انگلیسی آثار منفی بسیار زیادی در روند جذب مردم به تشیع داشته است.»
درباره منشأ نزاع مینویسد: «آقای شیرازی در کربلا، حزبی را در مقابل حزب الدعوه به راه انداخت. اعضای حزب الدعوه روشنفکر بودند و به روشهای عزاداری انتقاد داشتند. جریان آقای شیرازی با آن تفکر برخورد کردند و در نتیجه، برچسب مدافعین عزاداری حسینی به آنها خورد.»
وی درباره بیت شیرازی تصریح میکند: «بزرگترین خطر در مورد بیت آقای شیرازی تبدیل به فرقه شدن این جریان است؛ یعنی بعید نیست که به زودی مذهبی به نام «شیرازیه» با مناسک و چارچوبهای مخصوص به خود، از جمله قمه زدن و فحاشی علنی به علمای تراز اول به وجود بیاید. شعار این جریان دفاع از شعائر است. شعائر امر واجبی است، اما بازخورد بیرونی اعمال و رفتار اینها که تحت عنوان احیای شعائر انجام میشود، چیست؟ عزاداری برای سیدالشهدا امری است واجب، اما عزاداری، مانند جهاد فی سبیل الله مصادیق و انواع مختلفی دارد. ما باید عزای حسینی را به نحو احسن انجام بدهیم و شعائر را احیا کنیم. در دنیای فعلی در کنار عزاداری باید «ولا تکونوا علینا شینا» را هم در نظر داشته باشیم.»
به نظر حجت الاسلام نقده دوزان: «در بیت آقای شیرازی حکومت ملوک الطوایفی وجود دارد. بدین معنا که متأسفانه کسانی که علم و آگاهی دارند به حاشیه رانده شدهاند و کار به دست کسانی افتاده که تحت تأثیر لندن نشینها هستند. ضمن اینکه خود بیت و مرجعیت آقای شیرزای هم از نظر کم و کیف، جایگاه بالایی ندارد. خصوصیت اصلی جریان شیرازیها تخصص بالا در تبلیغ است. این موضوع را از شبکههای ماهوارهای متعدد آنان میتوان دریافت. همین تعدد امکاناتی در این حد پرهزینه، این سوال را هم پیش میآورد که چه کسانی این هزینهها را میپردازند و چرا؟»
وی تأکید میکند: «مشکل بسیار بزرگ این جریان بیاخلاقی است که ابتدا با توهین به مراجع شیعه شروع شد و هنوز هم ادامه دارد. عدهای از معممهای آنها در سخنرانیهای خود بیپروایی را از حد گذراندهاند و حتی شیخ صدوق، کسی را که تمام جریان مذهب شیعه مدیون اوست و از مفاخر دنیای تشیع است، لعن میکنند.»
* نوشتار فوق الذکر در صفحات ۹۴ و ۹۵ از شماره چهارم نشریه «عصر اندیشه» با عنوان «مرجعیت اختلافی، حکومت ملوک الطوایفی» منتشر شده است.