چکیده:
سلیمان بن صرد خزاعی از بزرگان و رهبران شیعه عراق و از اصحاب و یاران نزدیک امامان نخستین شیعه است که در بیشتر حوادث سیاسی، به ویژه جنگهای دوران امام علی و امام حسن(ص) در کنار امامان حضور داشته و سابقه درخشانی از خود به جای گذاشته است. وی با اینکه طلایهدار نهضت دعوت از امام حسین(ص) برای آمدن به عراق است، اما خود در حادثه عاشورا غایب بوده است.
درباره علت غیبت او در حادثه عاشورا همواره دیدگاهها و احتمالهایی مطرح بوده است که در این نوشتار به نقد و بررسی آنها پرداخته میشود. نگاه واقعبینانه به عملکرد او میتواند زمینه را برای برداشتهای عبرتآموز از تاریخ، به ویژه در ارتباط با نقش خواص در رقم زدن سرنوشت تاریخ فراهم سازد. در نهایت، در مورد علت حضور سلیمان بن صرد در کربلا، هر چند اقوال مختلفی در توجیه غیبت او مطرح شده، اما میتوان نتیجه گرفت که او در یاری امام حسین(ص) کوتاهی کرده است.
کلید واژه: سلیمان بن صرد خزاعی، امام حسین(ص)، کربلا، عاشورا و توابین.