چکیده :
یکی از آثار و نتایج عقاید خاص شیخیه در مورد باب امام عصر(عج)، بسترسازی برای پیدایش فرقه ضاله بابیت، به رهبری علیمحمد باب شاگرد سیدکاظم رشتی بود. مهمترین وجه ارتباط میان شیخیه و بابیه، اعتقاد به رکن رابع و بابیت است. رکن رابع آموزهای است که از ابداعات فرقه شیخیه بوده و پیش از ایشان به این معنا و مفهوم خاص موردنظر شیخیه، در معارف و عقاید شیعه امامی مطرح نبوده است.
رکن رابع در اندیشه شیخیه، عبارت از واسطهای است که خلق را به حجت خدا و امام غایب رهنمون گشته و بدون تصور رکن رابع، وجود امام را لغو و بیهوده میخوانند. ازاینرو، شیخیها اصول دین را چهار اصل میدانند. توحید، نبوت، معاد و رکن رابع. این دستگاه فکری خاص شیخیه در مورد رکن رابع، زمینهساز آفرینش محصولی چون ادعای بابیت علیمحمد شیرازی شد.
کلیدواژه : رکن رابع، شیخیه، بابیه، امامت، امام عصر، احمد احسایی، کریمخان کرمانی.