چکیده :
دوران خلافت متوکل به سبب وجود جریانها و حوادث سیاسی و دینی، دورهای حساس در تاریخ خلافت عباسیان به شمار میرود. سیاست دینی دستگاه خلافت متوکل، در جهت حمایت از مذهب سنت و جماعت با داشتن تفکرات اهلحدیث سیر میکرد. او این مذهب را یگانه مذهب رسمی و مورد قبول خلافت اعلام و افکار و عقاید مخالف با آن را سرکوب کرد.
بحث و نظر در امور دین ممنوع گردید؛ از تبلیغات مذهبی فرقه معتزله جلوگیری شد؛ شیعیان به شدت سرکوب شدند؛ فرمانهای شدیدی برای تحقیر اهلذمه صادر گردید و آنها را از کارهای دولتی اخراج کردند. این نوشتار به بررسی و نقد برخوردهای متوکل عباسی با گروههای عقیدتی از جمله شیعیان، معتزله و اهلذمه میپردازد.
کلید واژه : سلسله عباسیان، متوکل، معتزله، شیعیان، اهلسنت، اهلذمه.