به گزارش ادیان نیوز، در ادامه روش های مورد استفاده فرقه ها برای مجاب سازی روانی افراد، این بخش به مبحث” سوء استفاده احساسی” اختصاص دارد.
یکی از ترفندهای فرقه ها برای به دام انداختن و مطیع کردن افراد، القای احساس گناه، شرم و ترس است.
در مراحل بعدی، رهبران فرقه ها، از منع و کنترل روابط جنسی و عاطفی جهت وابسته نگاه داشتن افراد به گروه استفاده می کنند.
معمولا رهبران فرقه ها از تکنیک قدیمی” گل به جای گلوله” برای نشان دادن چهره ای مهربان، موجه، دلسوز و خیر خواه برای سوء استفاده از احساس اعضا بهره می گیرند.
به این منظور، رهبر فرقه با مشاهده تغییرات رفتاری و رویکردی- که معمولا فرد به صورت ناخودآگاه به آن دچار می شود- هیچ گونه خشم و غضبی نسبت به اعضا نشان نمی دهد و حتی تمجیدهای غیر واقعی و چاپلوسی را نیز چاشنی کار خود قرار می دهد.
تمامی این موارد که در محور” سوء استفاده احساسی” از افراد برای مجاب سازی روانی و جذب در فرقه جای می گیرد، باعث می شود که فرد بدون آگاهی و تحمل هر گونه فشاری رفتار، گفتار و رویکرد خود را به طور کامل و در جهت اهداف و منافع رهبر فرقه تغییر دهد.
علاوه بر این، حرفه ای ها و موسسین فرقه ها، تاکتیک های متعددی را مورد استفاده قرار داده که همه آنها بر سلسله اصول روانشناسی که رفتارهای انسانی را هدایت می کند، استوار است.
اصولی که در راستای “سوء استفاده احساسی” کاربرد بیشتری برای فرقه ها پیدا می کند، به شش دسته ثبات رای، اثبات اجتماعی، اوتوریته(اعتبار و نفوذ)، دوستی و احساس کمبود تقسیم بندی می شوند.
با توجه به اینکه هر فرد تلاش می کند، رفتارهای قبلی خود را توجیه کرده و یا اگر کسی چیزی به او داد، آن را تلافی نموده و یا سعی افراد بر این است تا بدانند سایر افراد چه چیزی را درست می دانند، عضویابان و اعضای اصلی فرقه ها، عملکرد خود را در راستای سوء استفاده روانی از این مسائل تنظیم می کنند.
همچنین افراد احساس وظیفه عمیقی نسبت به اشخاص دارای نفوذ دارند و از کسانی که دوستشان دارند، تبعیت می کنند و اشخاص دوست دارند، به چیزی که مورد علاقه آنها است، به هر قیمت ممکن دسترسی پیدا کنند، از این رو رهبران فرقه ها با شناسایی این احساسات درونی افراد آنها را مورد سوء استفاده قرار می دهند.
گفتنی است، در گروه های فرقه ای، بر خلاف ماهیت خشن و غیر انسانی فرقه ها، در ظاهر فرد بمباران محبت شده و سوء استفاده گران، خود را به شکلی ارائه می دهند که اعضاء آنها را دوست داشته باشند و همچنین معرفی رهبر فرقه به گونه ای پیش می رود که افراد او را به عنوان فردی خاص و نمونه شناخته و مجبور به تبعیت و اطاعت محض از او شوند.
منبع: رهپویان هدایت