چکیده :
نویسنده با اشاره به اهمیت دوستی در روابط اجتماعی انسان ها، شیوههای دوستیابی شامل روش احساسی، روش عقلی و روش احساسی ـ عقلی را بیان کرده و یکی از راه های بدست آوردن دوست مناسب را آزمون عنوان نموده که این آزمون میتواند به شیوههای آزمایش روحی، آزمون به وقت نیاز، آزمون در سفر و … باشد.
سپس به بیان ویژگیهای یک دوست خوب از جمله: عقل و درایت، صداقت و راستی، اصالت خانوادگی، وادارنده به اطاعت خداوند و … پرداخته و در ادامه انواع دوستیهای ممنوع از قبیل: دوستی با احمق، دوستی با دروغگو، دوستی با افراد پست و فاسد و … را شرح داده است.
پس از آن ضمن تعریف دوستی دختر و پسر، به بررسی این موضوع پرداخته و با بیان انگیزههای برقراری ارتباط با جنس مخالف مانند: وعده ازدواج، انگیزه جنسی، پناهجویی و … آثار این رابطه نامشروع را اموری مانند: غرق شدن در شهوات، کاهش آرامش روانی و افزایش اضطراب و … عنوان کرده است. وی در پایان ارتباط عادی و اجتماعی معمولی با جنس مخالف را همراه با رعایت حیای فردی و عفت جمعی و رعایت دستورات دینی بدون اشکال دانسته است.
نویسنده :علی احمد پناهی
دوستی از منظر دینی با نگاهی به شرایط دوستی دختر و پسر