مشاهده تظاهرات مسلمانان کانادایی و سایر اقلیت ها مشکلی را برای ترودو و حامیانش ایجاد کرده است.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، جاستین ترودو، نخستوزیر کانادا، مدتهاست که میکوشد خود را به عنوان صدای گروههای اقلیت معرفی کند. حزب لیبرال او تمام تلاش خود را برای جذب افرادی مانند مهاجران جدید، زنان، اقلیتهای قومی و مذهبی و جنسی انجام داده است. زمانی که ترودو برای نخستین بار در سال ۲۰۱۵ به قدرت رسید، کابینه جدید او کارت پستال بینقصی از تنوع بود. بین زن و مرد «تعادل جنسیتی» کاملی وجود داشت. مسلمانان و سیکها نیز به خوبی در کابینه ترودو حضور داشتند. او حتی در سال ۲۰۱۶ به خود میبالید که در کابینه او تعداد وزیران سیک بیشتر از کابینه نارندرا مودی نخست وزیر هند، است.
ترودو هرگز فرصتی را برای لذت بردن از یک «اقلیت» از دست نمیدهد. در طول سالها، او به اعتراضات Black Lives Matter (جان سیاه پوستان مهم است) دامن زد و یک «نماینده ویژه» برای مبارزه با اسلامهراسی منصوب کرد و در نسخه کانادایی Drag Race (تلنتشو همجنسگرایان) ظاهر شد.
اما در حال حاضر به لطف مخالفت چشمگیر علیه آموزش و ترویج ایدئولوژی جنسیتی در سیستم مدارس دولتی کانادا، این ائتلاف اقلیتها در حال فروپاشی است.
در کانادا، مانند بسیاری از کشورهای غربی، معلمان دانشآموزان را تشویق میکنند که جنسیت خود را زیر سوال ببرند و ضمایر جدیدی را به کار گیرند، و مدارس رویدادهای داستانگویی را به رهبری درگ کوئینها [در دنیای سرگرمی، مجریان مردی هستند که در لباس و آرایش زنانه هنرنمایی میکنند] سازماندهی میکنند. بسیاری از این اتفاقات بدون رضایت والدین یا در برخی موارد حتی بدون اطلاع آنها رخ میدهد.
اکنون برخی از والدین در کانادا میگویند انجام چنین فعالیتهایی بس است و خشم خود را به خیابانها میآورند. ماه گذشته صدها نفر از والدین در مقابل سه مدرسه در اتاوا تجمع کردند. هفته گذشته، جمعیتی در شهر میسیساگا، شهری در همسایگی تورنتو، تجمع کردند. مقاومت والدین در حال افزایش است.
شایان ذکر است که بسیاری از این اعتراضات از سوی اقلیتهایی که توسط دولت به این کشور کشانده شدند انجام میشود. بسیاری از این معترضان مسلمان نه تنها به ایدئولوژی جنسیتی حمله میکنند، بلکه مستقیماً ترودو را به خاطر رهبری چنین برنامهای که به شدت با آن مخالف هستند، مورد انتقاد قرار میدهند. پرچمهای «لعنت به ترودو» در اعتراضات این والدین در همه جا دیده میشود.
علاوه بر این، مسلمانان کانادایی که اعتراضات را رهبری میکنند، از بیان این واقعیت که مخالفت با ایدئولوژی جنسیتی دولت ناشی از اعتقادات مذهبی آنها است، خجالت نمیکشند. سایر کاناداییهای مذهبی، از جمله مسیحیان و سیکها، نیز اعتراضات مشابهی را مطرح کردهاند. «فرزندانمان را به حال خود رها کنید» به فریاد عمومی تجمعاتی تبدیل شده که والدین منتقد ترویج همجنسگرایی را از همه مذاهب و حتی بدونمذهبها را با هم متحد کرده است.
از جانب دیگر، ترودو اعتراضات را نپذیرفته و انگیزه آن را «اطلاعات نادرست» میداند و گروههای راست افراطی در ایالات متحده را مقصر شکلگیری چنین اعتراضاتی میداند. او سعی کرده نشان دهد که معترضان سادهلوح و گمراه هستند.
ترودو تاکتیکهای مشابهی را علیه تظاهرات «کاروان آزادی» در ژانویه ۲۰۲۲ به کار گرفت. هنگامی که کامیونداران برای اعتراض به سیاستهای وحشیانه دولت در دوران کرونا به اتاوا آمدند، ترودو آنها را نژادپرست و متعصب خواند و ترودو و رسانهها سعی کردند کامیونداران و حامیان آنها را به عنوان برتریطلبان سفیدپوست نشان دهند. اما در حقیقت، معترضان طیف متنوعی از جامعه کانادا را از جمله افراد پیر و جوان، رنگینپوستان و مهاجران جدید دربرمیگرفتند.
مسلمانان کانادایی و سایر اقلیتها به مشکلی جدی برای ترودو و حامیانش تبدیل شدهاند. به هر حال، این والدین عصبانی قرار است پایگاه رأی «آنها» باشند. اعضای حزب حاکم که معمولاً برای محکوم کردن اعمال ادعایی اسلامهراسی پشت تریبونها قرار میگیرند، اکنون خود را در درگیری آشکار با جوامع مسلمان میبینند. حتی به نظر میرسد ترودو و حامیانش از اینکه مسلمانان محافظهکار از ایدئولوژی به ظاهر «مترقی» آنها پیروی نکردهاند، شوکه شدهاند.